11 μμ: Ξεκινάει η νύχτα. Όλοι είναι στα κρεβάτια τους ή στην κούνια τους και πιστεύετε πως έτσι θα παραμείνουν.
12:30 πμ: Σηκώνεστε να ταίσετε και να ηρεμήσετε το μωρό σας και να ξανακοιμήσετε.
1:30 πμ: Σηκώνεστε άλλη μια φορά να βοηθήσετε το μωρό να αποκοιμηθεί.
2 πμ: Σηκώνεστε για να πάτε στο μπάνιο.
2:45 πμ: Ξανασηκώνεστε για να αποκοιμίσετε το μωρό που πάλι ξύπνησε. Δοκιμάζετε τα πάντα. Δεν το παίρνει όμως ο ύπνος. Νιώθετε κουρασμένη και κρυώνετε. Ξαπλώνετε με το μωρό.
Υπόσχεστε στον εαυτό σας (για άλλη μια φορά) ότι αυτή είναι η τελευταία φορά.
2:50 πμ: Ακολουθείτε το πρωτόκολλο ασφαλείας για τον ύπνο μαζί με το μωρό.
2:55 πμ: Μαζί με το σύντροφό σας, κολλάτε στις άκρες του κρεβατιού και θαυμάζετε το πώς ένα μικρό παιδί μπορεί να πιάσει τόσο πολύ χώρο.
3:15 πμ: Καθώς περιμένετε να βολευτεί το μωρό σας, νιώθετε ευγνώμον που τουλάχιστον είστε ξαπλωμένη.
3:20 πμ: Το μωρό αποκοιμιέται και ξαφνικά πρέπει να βήξετε. Προσπαθείτε να αγνοήσετε αυτή την ανάγκη.
3:25 πμ: Αποτυγχάνετε να αποκοιμηθείτε. Το μωρό έχει πιαστεί από τα μαλλιά σας. Πονάτε.
3:26 πμ: Δεν μπορείτε να κοιμηθείτε με τίποτα.
3:30 πμ: Κάνετε τις παρακάτω σκέψεις: Κανείς δεν κοιμάται με το μωρό του. Ο ύπνος με το μωρό δημιουργεί εξάρτηση. Θα το μετανιώσω. Α, πρέπει να αγοράσω ψωμί αύριο.
3:55 πμ: Χαζεύετε το μωρό σας που έχει κουρνιάσει δίπλα σας.
5:15 πμ: Ξυπνάτε πανικόβλητη. Που είναι το μωρό; Ουφ, είναι δίπλα σας. Απλά έχει καταλάβει όλο το κρεβάτι.
5:20 πμ: Αγνοείται την ακαταμάχητη ανάγκη σας να πάτε στο μπάνιο και προσπαθείτε να αποκοιμηθείτε.
5:25 πμ: Τολμάτε να κουνήσετε το μωρό μας που έχει κολλήσει πάνω σας – επιτυχώς. Προσπαθείτε να κοιμηθείτε.
6:15 AM: Πονάτε στο κεφάλι. Το μωρό σας κοπανάει με την πιπίλα στο κεφάλι και σας ξυπνάει χαμογελώντας. Ήταν άλλο ένα ξεκούραστο βράδυ- για το μωρό.