Γνωρίζουμε ότι ο θεσμός της οικογένειας είναι ένας από τους σημαντικότερους κοινωνικούς θεσμούς στην Ελλάδα, όμως έχετε αναρωτηθεί ποτέ σε ποιο βαθμό ωφελούν τα μέλη μιας οικογένειας, οι σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα σε αυτό το πλαίσιο; Από τις πιο δυνατές αυτές σχέσεις είναι εκείνες ανάμεσα στα παιδιά μας και τα ξαδέρφια τους, σχέσεις που «χτίζουν» γερά θεμέλια για την «έξοδο» και των δύο πλευρών στην ενήλικη ζωή.
Η μαμά-blogger Katie Bingham-Smith επιβεβαιώνει το γεγονός αυτό, με το κείμενό της στο scarymommy.com, στο οποίο αναλύει το ισχυρό δέσιμο των δικών της παιδιών με τα ξαδέρφια τους και το πόσο έχει ωφελήσει τα ίδια τα παιδιά αλλά και την ίδια.
«Κάθε χρόνο, η κόρη μου ζητάει το ίδιο δώρο για τα γενέθλιά της και για τα Χριστούγεννα: μια αδερφή! Στην πραγματικότητα, τώρα που το σκέφτομαι, ζητάει να της «χαρίσουμε» μια αδερφή κάθε φορά που ζητάει δώρο για οποιαδήποτε περίσταση.
Αυτό ξεκίνησε όταν ήταν 3 ετών και εξακολουθεί να συμβαίνει μέχρι σήμερα, που σε δύο εβδομάδες θα κλείσει τα 12 έτη. Της έχω εξηγήσει πολλές φορές, ότι δεν μπορώ να το διαχειριστώ όλο αυτό. Οι μέρες που σκεφτόμουν να κάνω κι άλλο παιδί έχουν τελειώσει οριστικά, και εκτός αυτού, ποιος ξέρει αν θα μπορούσε να «κολλήσει» με έναν τρίτο αδερφό;
«Δεν με νοιάζει», λέει πάντα. «Θέλω απλά να κάνεις ένα μωρό. Δεν με νοιάζει αν θα είναι αγόρι ή κορίτσι». Και κάθε φορά, είμαι τόσο ευγνώμων που μπορώ να της υπενθυμίσω ότι έχει τα ξαδέρφια της, τα περισσότερα από τα οποία ζουν κοντά μας, για να παίζει μαζί τους.
Έξι από αυτά μένουν πολύ κοντά μας, άλλο ένα μισή ώρα μακριά από το σπίτι μας και δύο ακόμη ζουν σε άλλη πόλη, αλλά έρχονται και μένουν κάθε χρόνο μαζί μας για μερικές εβδομάδες. Εάν με ρωτάτε, το να έχεις πολλά ξαδέρφια που ζουν κοντά είναι πολύ καλύτερο από το να έχεις έναν επιπλέον αδερφό ή μια αδερφή. Με αυτό τον τρόπο, οι αδελφές μου και εγώ μπορούμε να φιλοξενούμε εναλλάξ τα παιδιά της άλλης, χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε όλη τη «βαριά» δουλειά, αφού τα μεγαλύτερα μπορούν να απασχολούν τα μικρότερα και όλοι να είναι ευχαριστημένοι.
Το να μεγαλώνεις με ξαδέρφια δεν ήταν κάτι που γνώρισα ως παιδί. Είχα τα αδέρφια μου, αλλά δεν αλληλεπιδρούσαμε με την υπόλοιπη οικογένεια αρκετά, ώστε να μοιραστώ αυτό το στενό δεσμό. Τώρα που είμαι ενήλικη, δεν γνωρίζω πολύ καλά τα ξαδέρφια μου, αλλά θέλω πραγματικά να το κάνω. Θα ήθελα πολύ να μοιραστώ τον δεσμό που βλέπω ανάμεσα στα δικά μου παιδιά και τα ξαδέρφια τους. Ένας δεσμός που είναι πολύτιμος για εκείνα, αλλά είναι πολύτιμος και για τις αδερφές μου και μένα.
Το περασμένο Σάββατο, ήρθε η μικρότερη αδερφή μου και τα τρία παιδιά της, φάγαμε όλοι μαζί και αφήσαμε τα παιδιά να μείνουν ξύπνια μέχρι πολύ αργά, να φάνε πολλά γλυκά, να τρέχουν ακατάπαυστα και ήταν θαυμάσιο! Όλοι πέρασαν υπέροχα και είναι πολύ ωραίο να γνωρίζουμε, ότι έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε αυτές τις μνήμες ξανά και ξανά. Είναι τόσο υπέροχο που δεν χρειάζεται να περιμένουμε μέχρι τις διακοπές για να περάσουμε χρόνο όλοι μαζί.
Το να μεγαλώνουν με τα ξαδέρφια τους, είναι πραγματικά δώρο για τα παιδιά μας. Τους επιτρέπει να δημιουργήσουν πολύτιμες αναμνήσεις με κάποιον άλλο που γνωρίζει τη δυναμική της οικογένειας, αλλά το πρόσθετο πλεονέκτημα εδώ είναι, ότι δεν περνούν αρκετό χρόνο μαζί, ώστε να κολλήσουν γρίπη το ένα από το άλλο ή να τσακώνονται όπως κάνουν με τα αδέρφια τους. Συνήθως είναι τόσο ενθουσιασμένα που είναι μαζί, γεγονός που δίνει στους ενήλικες τη δυνατότητα να συζητήσουν χωρίς να ακουν τις φωνές των παιδιών που προσπαθούν να βλάψουν το ένα το άλλο.
Τα παιδιά μου είναι οι καλύτεροι φίλοι με τα ξαδέρφια τους, αλλά το δέσιμό τους είναι πιο ισχυρό από τη φιλία που μοιράζονται με τους συνομηλίκους τους. Μοιράζονται το οικογενειακό τους ιστορικό, αλλά μοιράζονται επίσης τρόπους και χαριτωμένες ιδιορρυθμίες και μοιάζουν τελικά τόσο πολύ! Μπορώ να δω τόσα πολλά από τα ίδια χαρακτηριστικά στα παιδιά μου και στα παιδιά των αδερφών μου. Το αγαπώ!
Πρέπει να παραδεχτώ, ότι θα προτιμούσα να περάσει τη νύχτα στο σπίτι μου, η ανιψιά ή ο ανιψιός μου παρά κάποιος φίλος των παιδιών μου. Κι αυτό γιατί γνωρίζουν ήδη τα όριά μου και δεν χρειάζεται να προσποιούμαι και να επιδεικνύω την καλύτερη συμπεριφορά μου, εάν αρχίσουν να γίνονται πολύ άτακτα και επιθετικά. Γνωρίζουν, ότι στη θεία Katie δεν αρέσει ο πολύς θόρυβος, αλλά ούτε να συμμαζεύει το χάος που τα ίδια έχουν δημιουργήσει, οπότε δεν υπάρχει καμία προσποίηση από την πλευρά μου.
Φέτος το φθινόπωρο, η μεγαλύτερη επιθυμία της κόρης μου πρόκειται να γίνει -κατά κάποιο τρόπο- πραγματικότητα. Η αδερφή μου πρόκειται να γεννήσει ένα κοριτσάκι κι εμείς ανυπομονούμε να τη συναντήσουμε! Δεν έχει ιδέα πόση αγάπη και προσοχή πρόκειται να πάρει από τα επτά ξαδέρφια της που περιμένουν με αγωνία τον ερχομό της! Το σίγουρο είναι, ότι ποτέ δεν θα στερηθεί την αγάπη και τους πραγματικούς φίλους.»
[infokids]