Το click away είναι εδώ και σίγουρα θα μας πάρει κάποιο καιρό μέχρι να συνηθίσουμε τη φάση. Τα ευτράπελα θα είναι πολλά. Αλλά πού θα μας πάει, θα τα καταφέρουμε και μ’ αυτό ?
Η λεζάντα των φωτογραφιών του Αθηναϊκού Πρακτορείου είναι η εξής:
Μία γυναίκα αφού έχει αγοράσει παπούτσια τα δοκιμάζει για να διαπιστώσει αν είναι αυτά που παρήγγειλε, παρά την αντίθετη επιθυμία του καταστηματάρχη, Αθήνα Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2020.
Οι εικόνες μού θύμισαν το ξεκαρδιστικό στάτους του καλού συγγραφέα Βασίλη Παπαθεοδώρου στο Facebook:
Η μέθοδος του click away με τηλεφωνικές παραγγελίες.
Παράδειγμα 1
«Ναι, γεια σας, θα ήθελα για τον άντρα μου ένα δερμάτινο πορτοφόλι για δώρο, καφέ, να χωρά και κάρτες»
«Μάλιστα.»
«Όχι, όχι αυτό που έχετε στο νου σας, το διπλανό. Όχι, όχι, λίγο πιο κει, ναι, ναι, αυτό που σκέφτεστε τώρα».
«Εντάξει.»
«Για πιάστε το λιγάκι να μου πείτε την υφή του. Είναι μαλακό;».
Παράδειγμα 2
«Καλημέρα. Θέλω ένα τζιν για μένα, μαύρο χρώμα, 1.80 ύψος, 78 κιλά».
«Μάλιστα».
«Για δείτε λίγο, με κόβει στον καβάλο;»
Παράδειγμα 3
«Κυρία μου, θέλετε κάτι συγκεκριμένο; Είμαστε 50 λεπτά στο τηλέφωνο»
«Όχι, όχι, κάντε δουλειά σας. Εγώ απλά κοιτάω».
Παράδειγμα 4
“Μποτάκια, νούμερο 41, τίποτ’άλλο;”
“Ναι, φορέστε λίγο το αριστερό και κάντε ένα πέρα δώθε να δείτε αν μου είναι άνετο. Δεν με χτυπάει, έτσι; Το δάχτυλο μου μπροστά έχει τράτος;”