Τέσσερις μήνες μετά την έναρξη της εγκυμοσύνης της, η 18χρονη Brianna Rawlings έμαθε τα άσχημα νέα.
Η νεαρή είχε μια επιθετικής μορφής λευχαιμία και γι’ αυτό στάθηκε απέναντι σε δύο δρόμους: είτε να αποφασίσει να γεννήσει το παιδί της και, ως εκ τούτου, να βάλει τη ζωή της σε κίνδυνο ή τερματίσει την εγκυμοσύνη της και να ενισχύσει τις δικές της πιθανότητες επιβίωσης.
Η έφηβη από το Colyton του Σίδνεϊ, πήρε αμέσως την απόφασή της και παρόλο που πολέμησε με άσχημους πόνους, έβαλε την υγεία του μωρού της πριν από τη δική της.
Αν και επέλεξε να προχωρήσει στη γέννα και να δώσει στον γιο της την ευκαιρία να ζήσει, κατάφερε να αψηφίσει τις πιθανότητες επιβίωσής της, αφού έπρεπε να αναβάλει την θεραπεία της δικής της ασθένειας.
“Η απόφασή μου ήταν μόνο για τον Kyden, ήταν ο γιος μου, το μικρό μου θαύμα,” είπε η νεαρή μητέρα στην FEMAIL.
Ένα θαύμα ήταν και αυτό που την έσωσε όταν η μητέρα προσβλήθηκε από μια λοίμωξη και παραλίγο να χάσει τον Kyden, αναγκάζοντάς της να υποβληθεί σε επείγουσα καισαρική τομή τρεις μήνες νωρίτερα.
Για 12 ημέρες το «όμορφο μικρό θαύμα» πάλευε να κρατηθεί στη ζωή, πριν τελικά πεθάνει.
“Ήταν πολύ σκληρή, μακρά, εξαντλητική και επώδυνη διαδικασία. Παρόλο που ο Kyden δεν είναι πλέον μαζί μας, μου έδωσε τη δύναμη να συνεχίσω,” είπε η μητέρα. “Ήμουν πολύ χαρούμενη και ενθουσιασμένη που έγινα μητέρα – το μόνο που ήθελα πάντα ήταν να έχω είναι μια οικογένεια.”
Όταν η κ. Rawlings άρχισε να απολαμβάνει την εγκυμοσύνη της, άρχισε και να κοιμάται με ανυπόφορους πόνους.
“Τα αποτελέσματα των εξετάσεων αποκάλυψαν αρχικά μια μόλυνση κάπου στο σώμα μου,” είπε η 18χρονη.
“Οι γιατροί δεν μου επέτρεψαν να φύγω μέχρι να βρουν για ποιο λόγο πονούσα.”
“Έλεγχαν την καρδιά μου και όλα τα άλλα όργανα, αλλά δεν έβγαζαν άκρη, έτσι πρότειναν βιοψία μυελού των οστών.”
Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο διέγνωσαν τη λευχαιμία, ανακαλύπτοντας ότι το σώμα της πάλευε μ’ αυτήν για μήνες.
Η λευχαιμία είναι μια επιθετική ασθένεια του αίματος που εμπόδιζε το μυελό των οστών της να είναι σε θέση να παράγει υγιή κύτταρα αίματος.
“Ήμουν σοκαρισμένη, καθώς δεν περίμενα να είναι τόσο σοβαρό, απλώς νόμιζα ότι ήταν απλώς συμπτώματα της εγκυμοσύνης,” είπε η 18χρονη.
Παρά την έκτακτη καισαρική τομή λόγω λοίμωξης του αίματος, η κ. Rawlings είπε ότι ο γιος της ανέπνεε κατευθείαν από μόνος του και πως έκλαψε αμέσως.
“Αυτές τις 12 ημέρες ήμουν σε θέση να περάσω χρόνο με το αγόρι μου, τον Kyden, μπόρεσα να τον κρατήσω, να του μιλήσω όπως του μιλούσα όταν ήταν στην κοιλιά μου. Ήταν τόσο ξεχωριστό, ήταν οι καλύτερες 12 μέρες της ζωής μου!”
“Τότε, μου είπαν ότι το μωρό μου είχε μια λοίμωξη στο στομάχι και μέσα σε λίγες ώρες μου είπαν ότι δεν τα κατάφερε…”
“Αυτή η λοίμωξη πήρε τη πολύτιμη ζωή του και ο γιος μου άνοιξε τα φτερά του…”
Μετά από μερικούς μήνες, η κα Rawlings είπε ότι η υγεία της έγινε «καλύτερη από ποτέ».
Παρά την ψυχική και σωματική ταλαιπωρία της, είναι σε θέση να βγαίνει από το νοσοκομείο και εργάζεται σκληρά για να γίνει και πάλι εντελώς καλά.
Τώρα σκοπεύει να σταματήσει τη χημειοθεραπεία και να κάνει μια επιτυχημένη μεταμόσχευση.
“Θέλω να νικήσω αυτή τη φρικτή ασθένεια. Πιστεύω ότι μπορώ να το κάνω αυτό και έδωσα μια υπόσχεση στον γιο μου.”
“Ελπίζω να περάσω τα Χριστούγεννα με την οικογένεια και τα ζώα μου.”
Η περίπτωση της κ. Rawlings είναι τόσο σπάνια και επιθετική που έχει μελετηθεί από φοιτητές και γιατρούς σε όλο τον κόσμο.
“Η περίπτωσή μου ελπίζω να βοηθήσει κάποιον άλλον στο μέλλον. Λέω την ιστορία μου, έτσι ώστε να δώσω ελπίδα σε άλλους εκεί έξω που δίνουν τη δική τους μάχη.”
“Σε οποιονδήποτε εκεί έξω που πολεμάει με κάτι τέτοιο και διαβάζει αυτό το κείμενο, θέλω να πω να παραμείνει θετικός, δυνατός και είναι δίπλα σε υποστηρικτικούς ανθρώπους και μακριά από κάθε αρνητικότητα, να αγαπά τις καλές μέρες και αγωνίζεται με τις κακές.”
“Να είσαι ευγνώμων για αυτό που έχεις μπροστά σου.”