Ο Νίκολας, μοιράστηκε την δική του προσωπική ιστορία σε μια σελίδα που αρκετοί νέοι, μοιράζονται τα προσωπικά τους θέματα. Όπως ανέφερε, μιλάει για μια κοπέλα που ήταν ερωτευμένος.
Διαβάστε την ιστορία του Νικόλα
Αποφάσισα να γράψω στη σελίδα σας γιατί πραγματικά θέλω τη γνώμη σας. Νιώθω άσχημα ότι την κρεμάω αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Ήμουν με μια κοπέλα 5 χρόνια. Όταν μπλέξαμε ήταν παντρεμένη. Ξεκινήσαμε για το σ#ξ και στην πορεία ερωτευτήκαμε.
Τα πρώτα χρόνια σχέσης ζήλευα και της ζητούσα να χωρίσει αλλά δεν χώριζε.
Μάλιστα σε αυτά τα 5 χρόνια είχε μείνει έγκυος στο 2ο παιδί -από τον σύζυγο φυσικά-και είχαμε διακόψει ένα διάστημα αλλά μετά τη συγχώρησα και ξανασμίξαμε.
Γενικά δεν έκανε τίποτα να προχωρήσουμε μαζί και εγώ κάπου συνήθισα-βολεύτηκα σε αυτή την κατάσταση. Είχε αρχίσει να ξεθυμαίνει και ο έρωτας βλέποντάς τη να μην χωρίζει με τον άντρα της παρά τα προβλήματα που έλεγε πως είχαν κι έτσι κατά καιρούς είχα διάφορες περιπέτειες με άλλες γυναίκες. Όχι κάτι σημαντικό αλλά αρκετό για να μην ελπίζω ότι θα άφηνε μια μέρα τον άντρα της για μένα.
Έλα όμως που την άφησε ο άντρας…για τον άλλο κόσμο. Ο άνθρωπος σκοτώθηκε σε τροχαίο πριν δυο μήνες. Κηδείες, κλάματα, διαδικαστικά, κάπου απομακρυνθήκαμε.
Σε αυτό το δίμηνο έτυχε να ερωτευτώ μια ελεύθερη κοπέλα, ένα καλόψυχο πλάσμα, με την οποία θέλω να κάνω και οικογένεια αν όλα πάνε καλά.
Όμως η άλλη έχει βγάλει αφρούς, ζητάει να είμαστε μαζί επίσημα, να τη στηρίξω με τον θάνατο του άντρα της, τα παιδιά της κλπ.
5ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ? ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΤΗΣ ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ?
Ξέρω πως έχω δίκιο αλλά ταυτόχρονα νιώθω πως την κρεμάω σε φάση κιόλας που είναι πια μονογονεϊκή οικογένεια και με έχει ανάγκη.
Εγώ την καινούρια κοπέλα την θέλω και δεν θέλω να χωρίσουμε. Με την πρώτη όμως τι κάνω;
Νικόλας