Ο Αντώνης Παπαδόπουλος ήταν σε πολλές ταινίες δίπλα στον Θανάση Βέγγο. Από τις σουρεαλιστικές περιπέτειες του πράκτορα Θου – Βου μέχρι το «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση» ενσάρκωσε τον γκαφατζή, τον λίγο χαζούλη αλλά και πιο δραματικούς ρόλους. Το ιδιαίτερο κλάμα του ήταν χαρακτηριστικό και σίγουρα έχει καταγραφεί στην μνήμη όλων των φίλων του ελληνικού σινεμά. Παιδί ηθοποιών, των περίφημων μπουλουξήδων της εποχής, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 4 Μαΐου του 1932 και μεγάλωσε στην περιοχή Βουλγάρικη Εκκλησιά (γνωστή σήμερα ως Βαρδάρης). Και τα υπόλοιπα παιδιά της Φωφώς και του Γιώργου ακολούθησαν την οικογενειακή παράδοση. Ο Αντώνης Παπαδόπουλος ανέβηκε στην σκηνή σε ηλικία μόλις πέντε ετών.
Ήταν αυτοδίδακτος ηθοποιός και επέμενε στις γκριμάτσες και στην αλλαγή της φωνής του. Παρά το γεγονός ότι δεν σπούδασε, διακρίθηκε στον χώρο παίζοντας σε πάνω από 50 ταινίες.
Παρά το ότι δεν συγκαταλεγόταν στους ωραίους του σινεμά, οι ιστορίες που αφηγούνται για αυτόν λένε ότι ήταν μεγάλος γυναικοκατακτητής. Ο φίλος του, επίσης ηθοποιός, Ζαννίνο έχει μιλήσει για την επιτυχία που είχε στις γυναίκες και για τις περιπέτειές του ιδίως στις περιοδείες. Ο ίδιος ο Ζαννίνο πολλές φορές χρειάστηκε να τον βοηθήσει και να τον καλύψει στις γυναικοδουλειές του.
Το ποτό και το τσιγάρο
Εκτός από τις γυναίκες του άρεσε το ποτό και το τσιγάρο. Ήταν αγαπημένη του συνήθεια μετά από κάθε παράσταση να πηγαίνει για μπύρες – πολλές – και δυστυχώς να καπνίζει το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο. Όσοι τον γνώρισαν λένε πως κάπνιζε ότι μάρκα έβρισκε μπροστά του και όταν οι δικοί του άνθρωποι τον παρότρυναν να το ελαττώσει, εκείνος απαντούσε πως «το τσιγάρο ήταν ο τρόπος του για να ξεδίνει από τα βάσανα». Κάποια στιγμή αποφάσισε να παντρευτεί την επίσης ηθοποιό Ζωή Μυρίτη και μαζί απέκτησαν ένα παιδί, μια κόρη. Ωστόσο δεν πρόλαβε να αλλάξει τη ζωή του. Το 1983 ο αγαπημένος Αντώνης Παπαδόπουλος έφυγε από την ζωή σε ηλικία μόλις 51 ετών από καρκίνο.
Η σχέση του με τον Χρήστο Θηβαίο
Ο Αντώνης Παπαδόπουλος ήταν θείος του γνωστού τραγουδοποιού, και μάλιστα όταν ο τελευταίος ήταν μικρός έκαναν συχνά παρέα. Ο Χρήστος Θηβαίος μιλάει πάντα με τα καλύτερα λόγια για τον ευαίσθητο άνθρωπο με χιούμορ που του δίδαξε την καλοσύνη χωρίς πολλά λόγια αλλά μέσα από την σιωπή του. Ο Αντώνης Παπαδόπουλος τον είχε «μυήσει» στα μυστικά της ζωής και της αλητείας όπως λέει κληροδοτώντας του την κακή συνήθεια της μπύρας, που ο τραγουδοποιός την περιγράφει σαν βίτσιο.