Με τη γυναίκα μου ήμασταν παντρεμένοι 20 χρόνια και έχουμε δύο παιδιά. Μετά τα 45 δεν ξέρω τί με έπιασε και την απατούσα διαρκώς. Δε ξέρω τί ήθελα να αποδείξω. Ώσπου έκανα το λάθος και για ένα βράδυ πήγα με την κολλητή της και νονά του ενός παιδιού μας. Η κολλητή της, νόμιζε ότι θα συνεχίζαμε και επειδή εγώ δεν ήθελα τίποτα περισσότερο από ένα βράδυ πήγε και το είπε στη γυναίκα μου. Το διαζύγιο ήταν μονόδρομος.
Θα έκανα τα πάντα να γύριζα τον χρόνο πίσω. Τα έκανα μαντάρα. Η γυναίκα μου ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να έχει ένας άντρας. Στοργική, τρυφερή, νοικοκυρά. Αλλά βαριόμουν μαζί της. Ίσως τη θεωρούσα δεδομένη, δεν ξέρω.
Όλοι μου έλεγαν τί τυχερός που ήμουν αλλά εγώ δεν το έβλεπα. Το διαζύγιο βγήκε γρήγορα και μετακόμισα μόνος μου σε μια γκαρσονιέρα. Δεν υπάρχει τραγούδι ή ταινία που να με κάνει να μην την σκεφτώ. Τα κατέστρεψα όλα.
Επειδή ξέρω ότι είναι μέλος στη σελίδα σας και τη διαβάζει, θέλω να της πω πόσο την αγαπώ και της ζητάω συγγνώμη για όλα.
Κώστας