Η ζωή της Μαρίας και της Ηλιάννας ήταν στην Αθήνα. Εδώ γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, πήγαν σχολείο και έκαναν τα πρώτα τους επαγγελματικά βήματα. Από μικρά κοριτσάκια κάθε Πάσχα, καλοκαίρι και αργίες κατέβαιναν στο Λεωνίδιο, τον τόπο που μεγάλωσε ο παππούς τους, μαζί με τους γονείς τους.
Διαβάστε πως από αδερφές έγιναν συννυφάδες
Η Μαρία ανέφερε: «Ο παππούς γεννήθηκε στον Πόρο έχασε τους γονείς του σε μικρή ηλικία και τον μεγάλωσαν οι συγγενείς του στο Λεωνίδιο. Ο μπαμπάς μας μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά ήμασταν η κλασσική οικογένεια που με την πρώτη ευκαιρία επισκεπτόμασταν τον τόπο του παππού, τον οποίο πάντα λατρεύαμε. Μάλιστα, είχαμε τις παρέες μας και περνούσαμε όμορφες στιγμές» .
Το 2012 οι γονείς τoυς βγαίνουν σε σύνταξη και αποφασίζουν να μετακομίσουν μόνιμα στο Λεωνίδιο, ενώ τα κορίτσια παρέμειναν στην Αθήνα. Η Μαρία εργαζόταν στην εστίαση και ήταν ευχαριστημένη από τη δουλειά της, από την άλλη η Ηλιάννα δούλευε σε κομμωτήριο φλερτάροντας με την ιδέα να ζήσει στη περιφέρεια ώστε να έχει μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Έπειτα προσθέτει η Ηλιάννα: «Κοντά στα 24- 25 μου χρόνια σκεφτόμουν πως θα μου άρεσε να ζω σε ένα μέρος μακριά από την Αθήνα. Εντωμεταξύ οι γονείς μου ζούσαν ήδη μόνιμα στο Λεωνίδιο και δεν σου κρύβω πως λίγο τους ζήλευα. Μέχρι τότε πήγαινα μερικές ημέρες στο χωριό και έπειτα επέστεφα ξανά στη βάση μου, δεν ήξερα αν ήταν εύκολο ή δύσκολο να ζω μακριά από την πόλη.
Όμως, οι ρυθμοί στην Αθήνα με είχαν κουράσει πάρα πολύ. Εκείνα τα χρόνια ονειρευόμουν τη σχέση που είχα στην Αθήνα να τη φέρω στο Λεωνίδιο. Τώρα που το σκέφτομαι θα σου πω πως ήταν όνειρο ζωής να μετακομίσω μόνιμα εκεί, αλλά οι συνθήκες δεν ήταν ακόμα ευνοϊκές για να κάνω τόσο μεγάλο βήμα».
«Εγώ δεν σκεφτόμουν να αφήσω τη ζωή μου στην Αθήνα για να μετακομίσω στη περιφέρεια. Ήμουν ευχαριστημένη από την εργασία μου και περνούσα μια χαρά. Η σκέψη που είχα κάνει είναι κάποια στιγμή που θα έχω αποκτήσει οικογένεια γιατί όχι να μην πάω να ζήσω στον τόπο του παππού μου όπως έκαναν οι γονείς μου. Μέχρι εκεί» αναφέρει η Μαρία.
Αδερφές: Η σχέση και η μετακόμιση στην επαρχία
Το καλοκαίρι του 2016 η Μαρία έκανε σχέση με τον Κώστα, ο οποίος ζούσε μόνιμα στο Λεωνίδιο. Οι δυο τους ήταν φίλοι πάνω από 15 χρόνια είχαν κοινή παρέα και στο πρόσωπο του βρήκε τον συνοδοιπόρο της ζωής της. Οι επόμενοι μήνες για το ερωτευμένο ζευγάρι κύλησαν με μια βαλίτσα στο χέρι προκειμένου να περνούν όλο και περισσότερο χρόνο μαζί.
Ο Κώστας αναφέρει: «Μετά την καλοκαιρινή μου άδεια κι αφού είχα δημιουργήσει σχέση με τον Κώστα επέστρεψα πίσω στην Αθήνα μέχρι τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς που πήρα την απόφαση να μετακομίσω μόνιμα στο Λεωνίδιο. Σκέφτηκα τώρα ή ποτέ και όπου μας βγάλει, αρκεί να το δοκιμάσουμε. Από την αρχή ήξερα πως το Λεωνίδιο ήταν έξω από τα νερά μου καθαρά για επαγγελματικούς λόγους. Εκείνο το διάστημα με ενδιέφερε να γίνω σομελιέρ μπύρας, ενώ σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να ανοίξω εστιατόριο για κωφάλαλους. Όμως κάτι με τραβούσε με τον Κώστα και ήθελα να είμαστε μαζί. Έτσι την Πρωτοχρονιά του 2017 μετακόμισα μόνιμα στο Λεωνίδιο» λέει.
Με την Μαρία να προσθέτει: «Από τον Αύγουστο μέχρι το Δεκέμβριο ήμουν με μια βαλίτσα στο χέρι μέχρι που ο Ιανουάριος με βρίσκει στο χωριό μου μαζί με τον σύντροφο μου. Μπορώ να σου πω πως συνήθισα αμέσως αυτή την αλλαγή, δεν πιέστηκα. Προσαρμόστηκα πολύ γρήγορα στο νέο τρόπο ζωής. Ούτε μου έλειψε η Αθήνα. Θυμάμαι ένα μήνα μετά τη μετακόμιση μου έπρεπε να ανέβω Αθήνα για κάτι δουλειές και αγχώθηκα πολύ με τους τρελούς ρυθμούς. Είχα ξεσυνηθίσει μιας και η ζωή στην περιφέρεια κυλάει πιο αργά, δεν υπάρχουν αυτές οι τεράστιες αποστάσεις και είσαι πιο ήρεμος».
Η Ηλιάννα για τα επόμενα δύο χρόνια έμεινε στην Αθήνα συνεχίζοντας την καθημερινότητα της, ενώ με τη πρώτη ευκαιρία επισκεπτόταν το Λεωνίδιο για να περάσει χρόνο με την οικογένεια της.
Στα τέλη του 2017 η Ηλιάννα πιεζόταν πολύ ψυχολογικά και οι ρυθμοί της Αθήνας δεν την άφηναν να ηρεμήσει. Η ίδια προτιμούσε να έχεις πιο φυσιολογικούς ρυθμούς.
«Θυμάμαι εκείνο το διάστημα δεν ήμουν πολύ καλά. Οι γονείς μου και η αδερφή μου ήταν μακριά, με τη σχέση μου δεν τα πήγαινα καλά και στη δουλειά είχα όλο και περισσότερη πίεση με αποτέλεσμα να πηγαίνω όλο και πιο τακτικά στο Λεωνίδιο. Ήθελα τους δικούς μου ανθρώπους και μου είχαν λείψει οι στιγμές που ήμουν μαζί με την οικογένεια μου» αναφέρει η Ηλιάννα.
Καθώς περνούσε όλο και περισσότερο χρόνο στο Λεωνίδιο με την παρέα τους η Ηλιάννα ήρθε κοντά με τον Αντώνη, τον αδερφό του Κώστα. Οι αδερφές έκαναν σχέση με τα δύο αδέρφια.
«Με τον Αντώνη καταλάβαμε πως έχουμε χημεία, υπήρχε έλξη μεταξύ μας και περνούσαμε πολύ όμορφα με αποτέλεσμα να πάρω την απόφαση και να μετακομίσω μόνιμα στο Λεωνίδιο. Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε και ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Δεν τον είδα ποτέ ως αδερφό του Κώστα γιατί όλα αυτά τα χρόνια είχαμε την ίδια παρέα. Ούτε ποτέ φανταζόμουν πως μέσα σε ένα χρόνο θα γινόμασταν ζευγάρια μεταξύ μας.
Ο Αντώνης, ο αδερφός του συζύγου μου, κάποια στιγμή μου είχε μιλήσει για την αδερφή μου. Όπως κι εκείνη. Όμως, δεν ήθελα να ανακατευτώ. Προτίμησα να μιλήσουν μεταξύ τους» λέει η Μαρία. «Όταν καταλάβαμε τι γίνεται μεταξύ μας και δημιουργήσαμε σχέση το ανακοινώσαμε αμέσως» προσθέτει η Ηλιάννα.
Όσο για τις πρώτες αντιδράσεις καθώς οι αδερφές έκαναν σχέση με δύο αδέρφια; «Εμάς με τον Κώστα δεν μας ενόχλησε καθόλου. Έγιναν όλα τόσο γρήγορα… Επίσης, είμαστε σε μια κλειστή κοινωνία. Εδώ ακόμα λένε οι αδερφές που είναι με τους Ζυγούρηδες- εμείς τα κορίτσια δεν έχουμε ονόματα. Εντάξει, το δέχτηκαν μια χαρά αν και ξέρουμε πως δεν είναι καθόλου συνηθισμένο. Ακόμα και οι γονείς μας τόσο γρήγορα που έγιναν όλα σχέση, γάμος και παιδιά δεν έχουν βρει χρόνο για να το συνειδητοποιήσουν» αναφέρει η Μαρία.
«Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο πως ότι συμβαίνει στο ζευγάρι δεν θα επηρεάσει τη σχέση με την αδερφή μου. Δεν θέλαμε με τίποτα να επηρεαστεί στο παραμικρό η μεταξύ μας σχέση. Ότι πρόβλημα υπάρχει στο ζευγάρι το λύνει μόνο του, δεν μπαίνουμε στη μέση. Με την Μαρία είμαστε αδερφές, συνυφάδες, κολλητές. Υπάρχει μεγάλη αγάπη» εξηγεί η Ηλιάννα.
Τον περασμένο χρόνο οι αδερφές έγιναν κι επίσημα συννυφάδες καθώς παντρεύτηκαν, αρχικά, με πολιτικό γάμο τους δύο αδερφούς. Σε απόσταση τριών μηνών γεννήθηκαν τα παιδιά τους.
Πριν μερικές βδομάδες τα δύο ζευγάρια παντρεύτηκαν με θρησκευτική τελετή την ίδια ημέρα όπως προστάζει η θρησκεία. «Επειδή δύο αδερφές παντρεύονται δύο αδέρφια η θρησκευτική τελετή πρέπει να γίνει ταυτόχρονα. Έτσι, παντρευτήκαμε όλοι μαζί. Είχαμε σκοπό να παντρευτούμε, αλλά έγινε πιο γρήγορα μιας και αποκτήσαμε παιδιά. Δεν ήταν ένας κλασσικός γάμος, δηλαδή δεν φορέσαμε νυφικά και τέτοια» σχολιάζει η Μαρία.
«Κρατήσαμε τις παραδόσεις, φορέσαμε τα φορέματα μας στο πατρικό μαζί με τους γονείς μας και ο μπαμπάς μας πήγε αγκαζέ στην εκκλησία μαζί με έναν πολύ αγαπημένο μας ξάδερφο» συμπληρώνει η Ηλιάννα.
Τα ξαδέρφια που μεγαλώσουν σαν αδέρφια Τον Νοέμβριο του 2019 η Ηλιάννα έμεινε έγκυος και τρεις μήνες αργότερα και η Μαρία. Οι δύο αδερφές βιώναν μαζί μια από τις σημαντικότερες περιόδους κάθε γυναίκας. «Ήμουν τυχερή γιατί έβλεπα τι συνέβαινε στην Ηλιάννα κάθε μήνα και λίγο γνώριζα τι με περιμένει. Και σ΄ αυτή τη φάση της ζωή μας είχαμε η μία την άλλη» απαντάει η Μαρία.
Aδερφές: Τα ξαδέρφια που μεγαλώνουν σαν αδέρφια
«Τα παιδιά μας μεγαλώνουν σαν αδέρφια. Είμαστε όλοι μαζί, περνάμε πολύ ωραία και τα παιδιά μεγαλώνουν μαζί. Είναι παρέα και το απολαμβάνουμε πάρα πολύ. Ο κόσμος που δεν μας ξέρει νομίζει πως είναι δίδυμα γιατί μοιάζουν μεταξύ τους. Είναι ότι καλύτερο και μεγαλώνοντας ο ένας θα έχει τον άλλον» διαπιστώνει η Ηλιάννα.
Πριν κλείσουμε το τηλέφωνο ρωτάω τα κορίτσια αν τους έχει λείψει κάτι από τη ζωή που άφησαν στην Αθήνα. «Τα μαγαζιά της Ερμού» απαντάει γελώντας η Ηλιάννα, ενώ η Μαρία λέει «το σινεμά και ένα burger από μεγάλη εταιρεία».
«Έχουμε τα πάντα εδώ και πραγματικά περνάμε πολύ ωραία. Επιπλέον, η περιφέρεια δεν είναι μόνο για όσους έχουν οικογένεια. Μπορείς να περάσεις πολύ όμορφα και να έχεις μια ποιοτική ζωή. Άσε που τέσσερα χρόνια τώρα που ζούμε εδώ έχουμε κάνει περισσότερα ταξίδια» λέει η Μαρία. «Μπορεί να μην έχεις τόσες επιλογές όπως στην Αθήνα, αλλά έχεις περισσότερο χρόνο και η ζωή είναι πιο χαλαρή. Δεν θα το άλλαζα όλο αυτό…» απαντάει η Ηλιάννα κλείνοντας το τηλέφωνο για να επιστρέψουν στους άντρες και τα παιδιά τους που όλοι μαζί έχουν βγει για δείπνο.