Οι γιατροί του έδιναν μόλις 18 μήνες ζωής αλλά ο 10χρονος Ντάνιελ βάλθηκε να τους διαψεύσει και να βγει νικητής στη μεγάλη μάχη που έδωσε στα λίγα χρόνια της ζωής του. Και τα κατάφερε. Και σήμερα έχει πάρει την ζωή του πίσω και ζει σαν κανονικό παιδί.
Η διάγνωση
Όταν ήταν 10 ετών διαγνώστηκε για πρώτη φορά με όγκο στο κεφάλι, κάτι που έγινε άλλες τρεις φορές σε διαφορετικά σημεία.
Ιατρικό λάθος ή δύναμη της θέλησης; Ό,τι από τα δύο και αν ισχύει, η ουσία είναι ότι ο Ντάνιελ Μόρτον, μετά από 5 χρόνια, ζει κανονικά σαν άνθρωπος… Έστω και αν χρειάστηκε να κάνει κάποια σημαντικές αλλαγές στην ζωή του.
Η περιπέτειά του ξεκίνησε όταν διαγνώστηκε με έναν όγκο στον εγκέφαλο, ο οποίος αφαιρέθηκε με μία επέμβαση 11 ωρών. Ωστόσο, οι επαναληπτικές εξετάσεις δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα, καθώς 10 αργότερα βρέθηκε ένας άλλος όγκος, ο οποίος μεγάλωνε επικίνδυνα. Κάτι που οδήγησε τους γιατρούς στο συμπέρασμα ότι ο πιτσιρικάς είχε μόλις 18 μήνες ζωής ακόμα.
Μετά το αρχικό σοκ, η μητέρα του ήρθε σε επικοινωνία με μία ερευνητική ομάδα, προκειμένου ο Ντάνιελ να λάβει μέρος σε μία πειραματική μέθοδο, όμως με τις εξετάσεις να δείχνουν πως δεν είναι σε τελικό στάδιο. Κάτι που επιβεβαίωσαν και οι γιατροί στο Great Ormond Street Hospital.
Ξεπέρασε 4 όγκους
Τρεις μήνες αργότερα όμως, ένα νέος όγκος έκανε την εμφάνισή του, ο οποίος αφαιρέθηκε, με τις εξετάσεις που έκανε ο πιτσιρικάς να είναι καθαρές για δύο χρόνια. Μετά από 2,5 χρόνια όμως εμφανίστηκε και ένας τρίτος όγκος, ο οποίος αφαιρέθηκε τον Σεπτέμβριο, δημιουργώντας όμως ένα πρόβλημα στο νεύρο της δεξιάς πλευράς.
Ακολούθησαν 2 χρόνια καθαρών εξετάσεων, μέχρι που τον περασμένο Νοέμβριο εντοπίστηκε και ένας τέταρτος όγκος, ο οποίος αφαιρέθηκε και αυτός.
Οι εξετάσεις όμως του Great Ormond Street Hospital έδειξαν πως και οι τέσσερις όγκοι ήταν χαμηλού βαθμού, κάτι που σημαίνει ότι η διάγνωση θανάτου του Ντάνιελ, θα μπορούσε μια και καλή (σ.σ στο μέτρο του δυνατού βέβαια) να αντιστραφεί.
«Δεν μπορώ να μεταφέρω με λόγια το πώς είναι να νιώθεις όταν σου λένε ότι το παιδί σου πεθαίνει. Είχαμε ακόμα 18 μήνες μαζί του. Θυμάμαι τον εαυτό μου να γυρίζω από το ιατρείο, μετά την πρώτη διάγνωση, να ξαπλώνω στο κρεβάτι και να σχεδιάζω την κηδεία του παιδιού μου. Σκεφτόμουν τα τραγούδια που θα παίξουν στην τελετή.
Την επόμενη μέρα όμως, ξύπνησε με εντελώς καλύτερη διάθεση. Είπα στον εαυτό μου ότι πρέπει να κάνω αυτό που πρέπει», είπε χαρακτηριστικά, η μητέρα του, Τόνι Πιρς.