Η συγκλονιστική ιστορία που κάνει το γύρο του Διαδικτύου, μας θυμίζει πως σε αυτή τη ζωή ότι δίνεις παίρνεις και πως το πλήρωμα του χρόνου έρχεται μια μέρα και ορισμένες φορές είναι σκληρό. Ο άντρας εγκατέλειψε την οικογένειά του στο παρελθόν και σήμερα που είναι προχωρημένης ηλικίας και χρειάζεται φροντίδα, τα παιδιά του δεν θέλουν σχέσεις μαζί του.
Η ιστορία του Σταύρου
Με τη γυναίκα μου δεν τα πηγαίναμε καλά και πολύ γρήγορα μετά τον γάμο ξεκίνησα να την απατάω. Είχα κάνει το σπίtι ξενοδοχείο. Κάθε βδομάδα είχα και άλλη γκόμενα. Μπουζούκια, νύχτα, διασκέδαση, τα έζησα όλα. Όλα εκτός από τα παιδιά μου που μου τα μεγάλωνε η γυναίκα μου. Έκανα λάθος το ομολογώ.
Ζήτησα διαζύγιο όταν ερωτεύτηκα άλλη. Η γυναίκα μου μου το έδωσε αμεσα, έτσι κι αλλιώς μονη της ήταν παντα. Το μόνο που ζήτησε ήταν διατροφή. Δεν έδωσα ποτέ φράγκο.
Τα έτρωγα όλα με τη νεα μου σύντροφο. Μου τα μάσησε κανονικά. Ταξίδια, τσάντες, παπούτσια, διασκεδάσεις. Μου έτρωγε μέχρι και τα κέρδη του συνέταιρου που ειχα στην εταιρία μου. Ήταν θέμα χρόνου να φαληρίσω.
Τα παιδιά τα έπαιρνα κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα. Κάποια στιγμή σταμάτησα να τα καλώ. Τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν 12 χρονών ο μεγάλος και 10 η μικρή.
Έφυγα για Γερμανία να βγάλω τα σπασμένα. Στάθηκα ξανά στα πόδια μου αλλά και πάλι ούτε διατροφή έδινα ούτε ένα δώρο.
Τόσα χρόνια η γυναίκα μου δεν ζήτησε ούτε μια δραχμή. Μπορούσε να με πάει δικαστικά μπορούσε να με βρίσει ή να μου ζητησει κάτι. Δεν το έκανε ποτέ.
Η συνέχεια της ιστορίας
Γύρισα στην Ελλάδα, είχα χάσει τα ίχνη τους, προσπάθησα να τους βρω αλλά δεν τα κατάφερα. Κάποια στιγμή με το facebook βρήκα την κόρη μου. 25 χρονων σήμερα. Της έστειλα μηνυμα. Έμεινα στο διαβάστηκε.
Έπαθα σκλήρυνση κατά πλάκας. Δεν είχα κανέναν να με φροντίσει. Εναν παλιό φίλο μόνο που μου μίλησε για ένα γηροκομείο. Μένω εδώ και ένα χρόνο τώρα.
Όλοι έχουν παιδιά και εγγόνια που τους επισκέπτονται.
Εγώ κανέναν. Γιατί εγώ το διάλεξα. Εγώ τους έκανα πέρα και το μετανιωνω.
Λιώνω μόνος σε ένα γηροκομείο διότι κοίταξα την πάρτη μου. Κι όταν κοιτάς την πάρτη σου, καταλήγεις και μόνος μαζί της.
Ελπίζω τα παιδιά μου να με συγχωρέσουν.
Εχω κάνει απόπειρες να τα πλησιάσω δεν θέλουν ούτε να ακούν για μένα.
Να ξέρουν τα αγαπώ.
Σταύρος