Ο «ζαβολιάρης» στρατηγός και το ριφιφί του ενός εκατ. λιρών, που κατακτά τη Μεγάλη Βρετανία – Ο άνθρωπος που «έφτασε στο φεγγάρι», κερδίζοντας στο τηλεπαιχνίδι «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος», και τσακίστηκε στη γη, κατηγορούμενος για «κλεμμένο έπαθλο», έγινε σίριαλ, κατακτώντας κριτικούς και κοινό
«Η πιο διασκεδαστική σειρά του ITV εδώ και δεκαετίες». Αυτό αποφάνθηκαν οι τηλεκριτικοί της Μεγάλης Βρετανίας για την μόλις τριών επεισοδίων τηλεοπτική σειρά «QUIZ», που άρχισε να προβάλλεται στην τηλεόραση την περασμένη Δευτέρα, κατακτώντας 5.000.000 τηλεθεατές. Η επιτυχία λίγο-πολύ αναμενόμενη, καθώς η εν λόγω σειρά δεν αποτελεί ακόμη μία μυθοπλασία, αλλά την μεταφορά στη μικρή οθόνη μιας μεγάλης απάτης, που έλαβε χώρα το 2001 στο πλατό του τηλεπαιχνιδιού «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος».
Ποιος ήταν ο «Coughing Major» και πώς κατάφερε να εξαπατήσει μαζί με τη σύζυγό του την παραγωγή του διάσημου τηλεπαιχνιδιού; Το στόρι «πιασάρικο», η αλήθεια του, εισιτήριο μιας σχεδόν βέβαιης τηλεοπτικής επιτυχίας.
Οι Βρετανοί παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα πώς ο Charles Ingram, με το παρατσούκλι «Coughing Major» («Ταγματάρχης Βήχας», λόγω του ότι ήταν στρατιωτικός), κέρδισε πριν από 19 χρόνια ένα εκατομμύριο λίρες στο τηλεπαιχνίδι «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;», πώς αποκαλύφθηκε η «βρώμικη» νίκη του» και πώς στο τέλος τα έχασε όλα -μαζί με τη θέση του στον στρατό. Ο Ingram λοιπόν, ο οποίος είχε «στεφθεί» ο τρίτος στη σειρά εκατομμυριούχος του σόου, κατηγορήθηκε μαζί με την σύζυγό του πως ανάμεσα στο κοινό βρισκόταν ένας συνεργός, ο Tecwen Whittock, ο οποίος έβηχε κάθε φορά που έπρεπε να υποδείξει στον Ingram τη σωστή απάντηση!
Όταν η απάτη αποκαλύφθηκε, οι παραγωγοί του παιχνιδιού απέσυραν το βραβείο, οι Ingrams αλλά και ο Whittock καταδικάστηκαν από το δικαστήριο για απάτη, ενώ το δράμα ολοκληρώθηκε με την οικονομική κατάρρευση του «ζαβολιάρη» Ingram και της συζύγου του.
Δημιουργός της σειράς ο James Graham, ο κατ’ εξοχήν πολιτικός θεατρικός συγγραφέας του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος μετά την τεράστια θεατρική του επιτυχία «INK» -που πραγματευόταν το πώς ο Murdoch πήρε τη SUN, μια εφημερίδα σε ελεύθερη πτώση, και την μετέτρεψε στο ισχυρότερο tabloid του Ηνωμένου Βασιλείου- ανέλαβε το «QUIZ», κατακτώντας και τα τηλεοπτικά εύσημα.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το «Quiz» είχε μεταφερθεί από τον ίδιο πρώτα στο θεατρικό σανίδι, με την ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης παράστασης να έγκειται στο γεγονός πως η ετυμηγορία για την ενοχή ή όχι των κατηγορουμένων άνηκε στο κοινό και με το αποτέλεσμα να είναι σε πολλές περιπτώσεις οριακό… Κι αυτό, όχι επειδή ο κόσμος πίστευε κατ’ ανάγκην στην αθωότητά των κατηγορουμένων, αλλά επειδή πολλοί από τους «ενόρκους» θα έκαναν ακριβώς το ίδιο, θα παραβίαζαν δηλαδή τους κανόνες ενός «στημένου παιχνιδιού» της Δύσης που, όπως η πολιτική της, υπόσχεται στην μεσαία τάξη ευημερία για να την βυθίσει εν συνεχεία και τελικά σε τέλμα…
Το χρονικό της κάλπικης νίκης
27 Ιανουαρίου 2001. Ο Charles Ingram, πρώην ταγματάρχης του βρετανικού στρατού, μπαίνει στο «Who Wants to Be Millionaire?» Αρχικά συμμετέχει στον προκαταρκτικό γύρο του «Πιο γρήγορου πατήματος κουμπιού», ο νικητής του οποίου καταλαμβάνει εν συνεχεία το «hot-seat» , αλλά αποτυγχάνει. Στις 24 Μαρτίου, μαζί με την σύζυγό του Diana Ingram, συμμετέχουν στην ενότητα «Ζευγάρια» του παιχνιδιού, αλλά αποτυγχάνουν και πάλι στον προκαταρκτικό γύρο.
Στις 9 Απριλίου η Diana συμμετέχει μόνη της στο τηλεπαιχνίδι κι αυτή τη φορά κατακτά στον πρώτο γύρο τον τίτλο του γρηγορότερου παίκτη, κερδίζοντας τελικά 32.000 λίρες. Στις 9 Σεπτεμβρίου ο Charles Ingram βρίσκεται ξανά μεταξύ των διαγωνιζομένων. Αυτή τη φορά κερδίζει τον προκαταρκτικό γύρο, απαντώντας σωστά σε 3,97 δευτερόλεπτα και κατακτώντας τη θέση του στην «Hot seat». Ο Ingram απαντά σωστά στις τέσσερις πρώτες ερωτήσεις των 100 £, 200 £, 300 £ και 500 £, χωρίς να χρησιμοποιήσει κάποια από τις τρεις προβλεπόμενες «βοήθειες» («καλέστε έναν φίλο», «βοήθεια από το κοινό» ή «50-50»). Στην πέμπτη ερώτηση των 1.000 £, είναι πολύ πιο αργός, αλλά απαντά και πάλι σωστά.
Στην έκτη και έβδομη ερώτηση (2.000 £ και 4.000 £ αντίστοιχα), ο Ingram χρειάζεται «βοήθεια», για να καταφέρει να συνεχίσει. Το κοινό είναι 89% σίγουρο ότι στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Coronation Street», που προβάλλεται ανελλιπώς από τις 9 Δεκεμβρίου του 1960, κόρη της Audrey είναι η Gail. Ταυτόχρονα, ο φίλος του Ingram, Gerald, που βρίσκεται ανάμεσα στο κοινό, είναι βέβαιος ότι το Foyle βρίσκεται στη Βόρεια Ιρλανδία. Ο Ingram αποδέχεται τις απαντήσεις τους και κερδίζει 4.000 £ όταν τελειώνουν τα γυρίσματα για εκείνη την ημέρα.
Μετά το τέλος του συγκεκριμένου γυρίσματος, οι παραγωγοί της εκπομπής συμφωνούν ότι δεν εντυπωσιάζονται με την απόδοση του Ingram, επαναλαμβάνοντας πως «όσοι χρησιμοποιούν περισσότερες από μία «βοήθειες» πριν φτάσουν σε έναν πενταψήφιο αριθμό επάθλου, είναι απίθανο να προχωρήσουν πέρα από αυτό».
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Tarrant έχει ήδη παρουσιάσει 327 επεισόδια του παιχνιδιού, στα οποία το έπαθλο του ενός εκατομμυρίου λιρών κερδήθηκε μόνο δύο φορές. Είναι πεπεισμένος ότι ο Ingram δεν πρόκειται να είναι ο τρίτος που θα το κερδίσει. «Ο [Ingram] έχει τόσες πιθανότητες να το πάρει» θυμάται ο οικοδεσπότης να σκέφτεται, «όσες να πάει στο φεγγάρι με έναν πύραυλο. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε αυτός ο τύπος να πάει πολύ παραπέρα…».
Εκείνο το βράδυ, οι Ingrams τηλεφωνούν στον Tecwen Whittock, ο οποίος είχε προγραμματιστεί να συμμετάσχει στο παιχνίδι την επόμενη ημέρα (αφού ο Charles Ingram θα είχε αποκλεισθεί από το παιχνίδι). Η Diana Ingram ισχυρίστηκε αργότερα ότι εκείνη μίλησε με τον Whittock μόνο και μόνο για να του ευχηθεί καλή τύχη. Αργότερα, θεωρήθηκε πως, σε αυτό το τηλεφώνημα στήθηκε μία από τις μεγαλύτερες τηλεοπτικές συνωμοσίες όλων των εποχών…
Η απρόσμενη νίκη και η καθολική ήττα
Καθώς η κούρσα του Charles Ingram συνεχίζεται, ο Whittock βρίσκεται ακριβώς πίσω του, στον εξωτερικό δακτύλιο όπου κάθονται οι διαγωνιζόμενοι που έχουν κατακτήσει τη θέση του «Πιο γρήγορου πατήματος». Ο Ingram ξεκινά, λέγοντας ότι σκοπεύει να περάσει στην αντεπίθεση, καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή έπαιζε… άμυνα. Ισχυρίζεται επίσης ότι μέσα στο μυαλό του τα ‘βλεπε «μια έτσι μια αλλώς», για να βρει τη σωστή απάντηση και έτσι έχανε τις βοήθειές του, αλλά πως από δω και πέρα θα τα καταφέρει.
Ωστόσο, κάτι πάνω του είναι διαφορετικό: Διαβάζει δυνατά κάθε πιθανή απάντηση, κανείς μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν καταλαβαίνει ότι η σωστή συνοδεύεται από ένα βηχαλάκι του Whittock. Στην όγδοη ερώτηση των 8.000 £, «Ποιος ήταν ο δεύτερος σύζυγος της Jacqueline Kennedy;», ο Ingram λέει αμέσως ότι πιστεύει ότι η απάντηση είναι ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Ο Whittock βήχει δύο φορές μετά το όνομα του Ωνάση και ο Ingram δίνει τη σωστή απάντηση. Στην ένατη ερώτηση των 16.000 £, «Το Emmenthal είναι ένα τυρί από ποια χώρα;», ο Ingram απαντά «Ελβετία» χωρίς καμία βοήθεια. Αυτή θα είναι και η μοναδική απάντησή του χωρίς «βοήθεια» εκείνη την ημέρα.
Στην 10η ερώτηση για τις 32.000 £, «Ποιος είχε ένα hit στο Ηνωμένο Βασίλειο με το Born to Do It, που κυκλοφόρησε το 2000;», ο Ingram είναι μπερδεμένος, αλλά το ίδιο και ο Whittock. Ο Ingram χρησιμοποιεί τη «βοήθεια» 50:50 και διαβάζει τις δύο πιθανές απαντήσεις. Παραδέχεται ότι δεν έχει «ακούσει ποτέ» τον Craig David, αλλά στο κοινό, η Diana Ingram βήχει όταν ακούει το όνομα του David, έτσι ο σύζυγός της επιλέγει αυτή την απάντηση. Εάν η υποτιθέμενη «μαντεψιά» του Ingram ήταν λάθος, θα είχε μείνει με μόλις 1.000 £…
Στην 11η ερώτηση των 64.000 £, « Gentlemen εναντίον Παικτών» ήταν ένας ετήσιος αγώνας μεταξύ ερασιτεχνών και επαγγελματιών σε ποιο άθλημα;», ο Ingram διαβάζει ξανά δυνατά τις επιλογές, ο Whittock βήχει μετά το «κρίκετ» και ο Ingram δίνει και πάλι τη σωστή απάντηση. Στην 12η ερώτηση για τις 125.000 £ «Οι Πρεσβευτές, στην Εθνική Πινακοθήκη, είναι ένας πίνακας ποιου καλλιτέχνη;», τα στοιχεία που αργότερα χρησιμοποιήθηκαν στο δικαστήριο αρχίζουν να συγκεντρώνονται. Μέχρι στιγμής, ο βήχας του Whittock ήταν διακριτικός, αλλά πλέον το διάστημα που μεσολαβεί από στιγμή που ο Ingram διαβάζει τη σωστή απάντηση και ο Whittock βήχει γίνεται εμφανώς πολύ μικρότερο. Ο Whittock βήχει επίσης δύο φορές, όταν ο Ingram αναφέρει τον Holbein.
Στην 13η ερώτηση για τις 250.000 £, «Τι είδους ένδυμα είναι το «Anthony Eden;», ούτε ο Ingram ούτε ο Whittock γνωρίζουν την απάντηση. Ωστόσο, ο υποψήφιος διαγωνιζόμενος που κάθεται δίπλα στον Whittock, που ακούει στο όνομα Tom Lucy, τη γνωρίζει. Αργότερα, θα καταθέσει ότι ο Whittock, σε αυτό το σημείο, τον ρώτησε χαμηλόφωνα ποια ήταν η απάντηση για να βήξει εν συνεχεία τρεις φορές και ο Ingram να επιλέξει τη σωστή απάντηση: «Καπέλο». Ο Lucy καταλαβαίνει πως κάτι δεν πάει καλά…
Στην 14η ερώτηση για τις 500.000 £, «Ο βαρόνος Haussmann είναι γνωστός για τον σχεδιασμό του σε ποια πόλη;», το σχέδιο σχεδόν καταρρέει. Ο Ingram θέλει αμέσως να απαντήσει (λανθασμένα) «Βερολίνο». Ο Whittock βήχει και ταυτόχρονα ψιθυρίζει «όχι», ενώ μετά φυσά τη μύτη του δυνατά, μέχρι που ο Ingram να τον προσέχει . Ο Ingram αναφέρει στη συνέχεια το Παρίσι, ο Whittock βήχει, με τον βήχα αυτή τη φορά να σημαίνει ότι ήταν η σωστή απάντηση, ο Ingram όμως μπερδεύεται τόσο ώστε να πει πως η απάντηση είναι το Βερολίνο, οπότε ο Whittock φυσά για άλλη μια φορά τη μύτη του . Ο Ingram, που είναι πολύ μπερδεμένος, αναγκάζεται να ξαναδιαβάσει δυνατά τις απαντήσεις και αυτή τη φορά ο βήχας του Whittock του δείχνει τη σωστή κατεύθυνση. Μέχρι να απαντήσει, ωστόσο, τόσο ο Tom Lucy κι άλλος υποψήφιος, ο Larry Whitehurst, έχουν καταλάβει (αργότερα το καταθέτουν ) τι συμβαίνει.
Στο 15ο και τελευταίο ερώτημα για το ένα εκατομμύριο λίρες, «Ένα νούμερο ακολουθούμενο από εκατό μηδενικά με ποιο όνομα είναι γνωστό;», ο Ingram λέει για άλλη μια φορά ότι δεν έχει ακούσει ποτέ για «googol» (η σωστή απάντηση). Τόσο ο Lucy όσο και ο Whitehurst παρακολουθούν με προσοχή τη συμπεριφορά του Whittock. Ο Whittock είναι και πάλι αβέβαιος, οπότε ο Λούσι του δίνει την απάντηση σε μια «κουβεντούλα στα ψιθυριστά», για να δει τι θα συμβεί. Ο Whittock αναλαμβάνει μια ακόμη προσπάθεια για να καθοδηγήσει τον Ingram στη σωστή απάντηση. Ο Ingram λέει ότι το “googol” είναι το σωστό και ανακηρύσσεται νικητής. Το κομφετί πλημμυρίζει το πλατό, οι σαμπάνιες ανοίγουν, το κοινό χειροκροτεί και ο Tarrant υπογράφει την επιταγή ύψους ενός εκατομμυρίου λιρών . «Αν σκεφτόμουν ότι υπήρχε κάτι λάθος, σίγουρα δεν θα το υπέγραφα» θα πει αργότερα…
Ο Ingram αποχωρεί νικητής, η ομάδα παραγωγής παραμένει ωστόσο στο πλατό, συζητώντας ότι κατά τη διάρκεια των τελικών γύρων υπήρχε… ένας περίεργος βήχας. Ο floor manager του στούντιο, Philip Davies, είναι μεταξύ εκείνων που είναι πεπεισμένοι ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά. Αργότερα θα πει στο δικαστήριο: «Υπάρχει πάντα βήχας κατά την ηχογράφηση, αλλά είναι γενικά σποραδικός, όχι συστηματικός». Μόλις τελειώσει η μαγνητοσκόπηση, οι παραγωγοί αρχίζουν να επανεξετάζουν τα πλάνα της κούρσας του Ingram. Έχουν πλέον καταλάβει…
Στα μέσα Σεπτέμβρη οι Ingrams λαμβάνουν ένα τηλεφώνημα από την Celador Productions, η οποία κάνει την παραγωγή του Millionaire, που τους ενημερώνει ότι τα επεισόδια του Charles Ingram δεν θα προβληθούν και πως το έπαθλο του ενός εκατομμυρίου λιρών… αποσύρεται. Ο ίδιος ο Ingram μιλά στους παραγωγούς, λέγοντας ότι δεν έχει κάνει κάτι κακό, αλλά τους ευχαριστεί, όπως και να ‘χει, που τον ενημέρωσαν. Δεν πείθεται κανείς. Στις 26 Σεπτεμβρίου γίνεται γνωστό από τις ειδήσεις πως το βραβείο του εκατομμυριούχου ανακλήθηκε, ενώ ο Charles Ingram προβαίνει στην παρακάτω δήλωση: «Αρνούμαι εντελώς και απόλυτα αυτούς τους ισχυρισμούς. Είμαι αθώος. Δεν έκλεψα στο παιχνίδι».
Αρνείται επίσης αναφορές ότι τo επίμαχο ζήτημα επικεντρώνεται στον ήχο του βήχα. «Ενώ ήμουν στη μέση του γυρίσματος, δεν κατέγραψα ούτε άκουσα βήχα. Δεν παρατήρησα βήχα. Ο Whittock, εν τω μεταξύ, ο οποίος βρίσκεται στο επίκεντρο των ισχυρισμών, λέει στον Τύπο ότι δεν έχει συναντήσει ποτέ τους Ingrams και πως «υπήρχαν 200 άτομα στο στούντιο», προσθέτοντας: «Σίγουρα δεν προσπαθούσα να τον βοηθήσω. Ήταν κρύο στο στούντιο και πολλοί άνθρωποι έβηχαν. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τον βοήθησαν με τέτοιο τρόπο…».
Στις 23 Νοεμβρίου οι Ingrams συλλαμβάνονται ως υπόπτοι διάπραξης απάτης στο σπίτι τους, στο Easterton του Wiltshire. Το ίδιο απόγευμα, το σπίτι του στο Κάρντιφ, συλλαμβάνεται επίσης και ο Whittock ως ύποπτος για το ίδιο αδίκημα. Στις 8 Απριλίου του 2003 και οι τρεις κατηγορούμενοι κρίνονται ένοχοι για απάτη από το Δικαστήριο Southwark Crown Court στο Λονδίνο. Οι Ingrams καταδικάζονται σε 18 μήνες φυλάκισης και ο Whittock σε 12 μήνες (και οι τρεις με διετή αναστολή).
Σε καθέναν επιβάλλεται πρόστιμο 15.000 £ και επιπλέον 10.000 £ για δικαστικά έξοδα. Προσφυγές που άσκησαν διαδοχικά απορρίφθηκαν. Αργότερα, τα έξοδα των Ingrams θα αυξηθούν σημαντικά με την οικονομική κατάρρευση του ζευγαριού να αποτελεί μονόδρομο. Μέσα στα επόμενα χρόνια, θα κηρυχθούν σε πτώχευση τέσσερις φορές.
Στις 19 Αυγούστου, μετά την καταδίκη του, το Συμβούλιο Στρατού απαλλάσσει τον Charles Ingram από τα καθήκοντά του. Έχει υπηρετήσει για 17 χρόνια και εξακολουθεί να κατέχει τον βαθμό του ταγματάρχη. Εκείνος, παραιτείται και φεύγει από τον Στρατό. Στην επιστροφή για το σπίτι στο ραδιόφωνο παίζει το «The winner takes it all». Αλλάζει σταθμό και συνεχίζει…