Είναι λίγο πριν τις 6 το απόγευμα και η κίνηση στους δρόμους της Αθήνας, που έχουν παραμείνει κλειστοί από τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής για χάρη του 38ου Μαραθωνίου, έχει αποκατασταθεί πλήρως. Στο Παναθηναϊκό Στάδιο επικρατεί εκκωφαντική σιωπή, αν και λίγη ώρα πριν ο κόσμος χειροκροτούσε, πανηγύριζε και έδινε δύναμη στους δρομείς. Όλα δείχνουν πως ο μαραθώνιος έχει τελειώσει.
Οι μόνοι που ακούγονται είναι οι εργαζόμενοι της διοργάνωσης. Οι εξέδρες ξεστήνονται και οι ζαρντινιέρες με τα λουλούδια που βρίσκονται κατά μήκους της διαδρομής αποχωρούν σιγά-σιγά.
Ο πίνακας με το χρονόμετρο, όμως, συνεχίζει να γράφει. Ξαφνικά, ένας δρομέας κατεβαίνει την Ηρώδου Αττικού και φτάνει στο φανάρι απέναντι από το Καλλιμάρμαρο. Περιμένει υπομονετικά να ανάψει το πράσινο για τους πεζούς, περνά απέναντι και στη συνέχεια φτάνει μπροστά από τις πύλες του σταδίου. Δυστυχώς, τις βρίσκει κλειστές.
Ένας υπάλληλος τον βλέπει, ανοίγει τα κάγκελα και εκείνος μπαίνει στο στάδιο. Τρέχει τα τελευταία 100 μέτρα, προσπερνά το φορτηγάκι που έχει κλείσει σχεδόν τον διάδρομο και φτάνει στον τερματισμό.
Η στιγμή του μεγάλου τερματισμού
Εκεί τον υποδέχεται η Σοφία Σακοράφα, η πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ και πρώην πρωταθλήτρια του ακοντισμού, η οποία -όπως συνηθίζεται- μένει ως αργά για να τιμήσει τους τελευταίους δρομείς. Εκείνους τους αθλητές, δηλαδή, που δεν τα παράτησαν και κατάφεραν να τερματίσουν παρά τη σωματική εξάντληση.
Ανάμεσα σ’ αυτούς είναι και μία ηλικιωμένη μαραθωνοδρόμος από τις ΗΠΑ, η οποία φτάνει σχεδόν γονατιστή στον τερματισμό, ενώ το στόμα της έχει αρχίσει να βγάζει αφρούς από την υπερπροσπάθεια.
Ο τελευταίος δρομέας του αγώνα ξαφνιάζεται με το μετάλλιο και ευχαριστεί θερμά τη Σοφία Σακοράφα για την τιμή που του κάνει. Κανείς, όμως, δεν τον χειροκροτεί, μιας και όλοι ασχολούνται με το να ξεστήνουν τις εξέδρες.
Κι όμως, το κατόρθωμά του είναι ένας μικρός αθλητικός άθλος: κατάφερε να τερματίσει σε έναν από τους πιο απαιτητικούς αγώνες δρόμου παγκοσμίως.
Η ιστορία του δρομέα που έφτασε τελευταίος
Το όνομά του είναι Πάνος και αυτός είναι ο τρίτος Κλασικός Μαραθώνιος της Αθήνας που λαμβάνει μέρος. Ο ίδιος, όπως παραδέχεται, μπορεί να μην έκανε τον καλύτερο του χρόνο (το ρεκόρ του είναι 4 ώρες και 50 λεπτά), ωστόσο, είναι απόλυτα ικανοποιημένος με την προσπάθειά του.
Η συγκεκριμένη διαδρομή των 42,195 χιλιομέτρων θα του μείνει για πάντα αξέχαστη. «Πέρασα πάρα πολύ ωραία. Ίσως, ωραιότερα από κάθε άλλον αγώνα. Κάθε φορά παρατηρείς και διαφορετικά πράγμα».
«Βίωσα μερικές πολύ όμορφες και ζεστές εικόνες σ’ όλη την πορεία του μαραθωνίου. Μακάρι οι Αθηναίοι να ήταν τόσο ευγενείς και ευχάριστοι όπως αυτή τη μέρα» προσθέτει. Αν υπάρχει ένα πράγμα που κρατάει απ’ τον φετινό μαραθώνιο είναι το πόσο όμορφη μοιάζει η Αθήνα χωρίς τα αυτοκίνητα. «Ξέρεις τι ωραίο πράγμα είναι να περπατάς τη Μεσογείων χωρίς αμάξια; Συγκλονιστική εμπειρία».
Βγαίνουμε εκτός του σταδίου και κατευθυνόμαστε προς το αυτοκίνητο που ακολουθεί τους δρομείς καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Τώρα μπορεί να είναι σταθμευμένο σε μια γωνιά, αλλά το χρονόμετρο συνεχίζει να γράφει κανονικά.
Βγάζουμε μερικές φωτογραφίες μπροστά από αυτό. «Είδες; Ούτε εννιά ώρες δεν έκανα» λέει γελώντας. «Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ πως θα έβγαινα τελευταίος στον μαραθώνιο. Εγώ ήρθα αποφασισμένος να τερματίσω και τα κατάφερα» καταλήγει.
Τη συζήτηση διακόπτει απότομα ο οδηγός ενός φορτηγού. Θέλει να κάνουμε στην άκρη για να περάσει. Χαιρετιόμαστε. Εκείνος παίρνει τηλέφωνο την παρέα του, που είχε τερματίσει ώρες πριν, για να τους πει πως όλα πήγαν καλά, και ότι κατάφερε τελικά να ολοκληρώσει τη διαδρομή. Ανηφορίζει τη Βασ. Κωνσταντίνου και χάνεται ανάμεσα στους περαστικούς που έχουν βγει για την καθιερωμένη κυριακάτικη βόλτα τους. Η κίνηση στους δρόμους έχει αποκατασταθεί.