Η Βασιλική Αναστασίου εξηγεί στο e-Pontos πως δραματοποίησε το τραγούδι και εκφράζει την ευγνωμοσύνη της για τα θετικά μηνύματα που δέχτηκε από τους Πόντιους της Διασποράς.
Είχε προκαλέσει μεγάλη εντύπωση τον Μάρτιο του 2016, όταν κυκλοφόρησε και έδωσε μία πολύ δυνατή και συνάμα διαφορετική εμπειρία στους λάτρεις της ποντιακής μουσικής. Η χορωδία «The Amalgamation Choir» ερμήνευσε αριστουργηματικά το ποντιακό παραδοσιακό «Τη Τρίχας το γεφύρι», σε χώρο βιβλιοθήκης στη Φανερωμένη Λευκωσίας στο πλαίσιο του πρότζεκτ «Live at the Library» της «Louvana Records».
Το σύνολο απαρτισμένο από 14 γυναικείες φώνες και μία ανδρική εισάγει τον ακροατή στην ατμόσφαιρα του τραγικού θρύλου κατά τον οποίο ο πρωτομάστορας θυσιάζει τη γυναίκα του για να στεριώσει το γεφύρι, εκείνο που 1000 μαστόροι έχτιζαν και το βράδυ εχαλάουτον. Τα φωνητικά συνδυάζονται με κινήσεις και χτυπήματα των χεριών και των ποδιών, προκαλώντας στο υποσυνείδητο την αναπαραγωγή ήχων εργοταξίου, όπου λαξεύονται πέτρες, μεταφέρονται οικοδομικά υλικά και τοποθετούνται στα θεμέλια, στα καλούπια και στους τοξοτούς θόλους. Ο ρυθμός κλιμακώνεται και η αγωνία κορυφώνεται με την ανθρωποθυσία, δίνοντας μία πρωτόγνωρη και πρωτότυπη αίσθηση για το συγκεκριμένο παραδοσιακό τραγούδι.
Η ομάδα ερμηνεύει παραδοσιακότροπες πρωτότυπες συνθέσεις, όπως και διασκευασμένα τραγούδια από τη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, διευθύνεται και καθοδηγείται από τη Βασιλική Αναστασίου (με τη συνεργασία του Ανδρεά Παντελή για τις διασκευές), η οποία όπως φαίνεται και στο βίντεο, είναι ο ιθύνων νους, καθότι συντονίζει με τις μαεστρικές κινήσεις της.
Έχει κάνει σπουδές στο Λονδίνο πάνω στο μοντέρνο τραγούδι. Το βιογραφικό της είναι πλούσιο και αξίζει να του ρίξετε μία ματιά (πατώντας εδώ). Η παράδοση όμως ήταν αυτή που την τράβηξε έντονα στη μουσική της καριέρα.
«Μετά τις σπουδές στην Αγγλία είχα πιο έντονη και τακτική επαφή με την παραδοσιακή μουσική. Έψαχνα να βρω μία μουσική ταυτότητα. Ήταν διάφορες συγκυρίες που με έφεραν κοντά στο παραδοσιακό τραγούδι. Ήταν ένστικτο πιο πολυ, παρά συνειδητή απόφαση. Ίσως ήταν η ξενιτειά, καθώς ήμουν 8 χρόνια στο Λονδίνο. Ίσως το ότι μου φαινόταν πιο οικείο, χωρίς να σημαίνει, ότι μεγάλωσα με ποντιακή μουσική ή με οποιαδήποτε άλλη παραδοσιακή μουσική. Ο πατέρας μου όντας μουσικός, μπουζουκτσής και λαϊκός ρεμπέτης με έφερε σε επαφή από πολύ μικρή με διάφορα ακούσματα της ελληνικής μουσικής», αναφέρει στο Epontos η Βασιλική Αναστασίου, της οποίας τα χαρακτηριστικά του προσώπου θυμίζουν αυτά της κλασσικής Ποντίας γυναίκας. «Δεν είμαι Πόντια δυστυχώς. Είμαι Κυπραία από τον πατέρα μου και Εδεσσαία από τη μητέρα μου», σημειώνει.
του Χρήστου Κωνσταντινίδη