Μπόμπαν Γιανκοβιτς: Ένας από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες που έχουν περάσει από την χώρα μας και συγκεκριμμένα από την ομά του Πανιώνιου. Με καταγωγή από την Σερβία, και γεννημένος τον Δεκέμβριο του 1963, κατάφερε να ξεχωρίσει όπου κι αν βρισκόταν. Με την αγνή ψυχή και το ήθος του , οι φίλαθλοι τον αγαπούσαν μέσα και έξω απο τα γήπεδα και τις επιδόσεις του.
Μπόμπαν Γιανκοβιτς: Η τεράστια καριέρα στον αθλητισμό
Είχε ξεκινήσει την καριέρα του το 1980 στον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου. Παρέμεινε εκεί για μια δεκαετία δίχως να κατακτήσει κάποιο τρόπαιο, αγωνιζόμενος όμως με τον σύλλογο σε τρεις τελικούς πρωταθλήματος και άλλους τρεις κυπέλλου, εκείνη την εποχή, όμως, είτε η Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ του Ντράζεν Πέτροβιτς, είτε η Γιουγκοπλάστικα του Ντίνο Ράτζα, είτε η Παρτίζαν των Βλάντε Ντίβατς, Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς, Σάσα Τζόρτζεβιτς και Ζάρκο Πάσπαλι ήταν αξεπέραστα εμπόδια. Επίσης υπήρξε φιναλίστ του Κυπέλλου Κόρατς το 1984. Τη σεζόν 1990-1991 είχε αγωνιστεί όπως αναφέρει η wilkipedia στην σέρβικη Βοϊβοντίνα και το καλοκαίρι του 1991 είχε επιστρέψει στον Ερυθρό Αστέρα.
Μπόμπαν Γιάνκοβιτς: Η μετεγγραφή στον Πανιώνιο
Το 1992 είχε πάρει μετεγγραφή στην ομάδα του Πανιωνίου όπου και είχε αγωνιστεί στη θέση φόργουορντ. Κορυφαία του στιγμή αποτέλεσε ο εκτός έδρας αγώνας του με τη Ρόμα, καθώς οι «κυανέρυθροι» ενώ έχαναν με 30 πόντους διαφοράς, κατάφεραν να πάρουν τη νίκη, με τον Μπόμπαν Γιάνκοβιτς να σταματάει στους 41 πόντους (τότε κέρδισε και το προσωνύμιο the bomber). Μάλιστα, εκείνη τη χρονιά, ήταν ένας από τους πρώτους σκόρερ του Κυπέλλου Κόρατς, καθώς είχε μέσο όρο 20,8 πόντους ανά αγώνα.
Μπόμπαν Γιανκοβιτς: Το μοιραίο ατύχημα κατά την διάρκεια του αγώνα
Η μοιραία στιγμή της ζωής του ήταν στις 28 Απριλίου 1993, όταν σε αγώνα μπάσκετ με τον Παναθηναϊκό για τον ημιτελικό του πρωταθλήματος Ελλάδος σε μία επίθεση που οργάνωνε η ομάδα του 8 λεπτά πριν τη λήξη και μόλις ο Γιάνκοβιτς έβαλε ένα δίποντο, ο διαιτητής Κουκουλεκίδης σφύριξε επιθετικό φάουλ εις βάρος του (υπέρ του Φραγκίσκου Αλβέρτη), ακυρώνοντας έτσι το καλάθι. Μάλιστα ήταν και το 5-ο φάουλ, κάτι που σήμαινε ότι αποβαλλόταν από τον αγώνα. Τότε ο Γιάνκοβιτς βεβιασμένα χτύπησε το κεφάλι του στη μπασκέτα, δείχνοντας την αντίδρασή του ως προς την απόφαση του διαιτητή. Από εκείνη τη στιγμή παρέλυσε (ρήξη νωτιαίου μυελού από κάταγμα στον έκτο αυχενικό σπόνδυλο ήταν η διάγνωση των γιατρών), με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος στο κάτω μέρος του σώματός του. Το τηλεοπτικό στιγμιότυπο του αυτοτραυματισμού έκανε το γύρο του κόσμου προκαλώντας ρίγη συγκίνησης.
Ο Σέρβος δεν μπορεί να σταθεί όρθιος, το ασθενοφόρο τον παραλαμβάνει, το μισό γήπεδο ακολουθεί το ασθενοφόρο, τόσο αγαπητός ήταν ο Μπόμπαν. Μεταφέρθηκε στο Γενικό Κρατικό με διατομή του πέμπτου αυχενικού και τομή νωτιαίου μυελού, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος.
Τα πρώτα αποτελέσματα απογοητευτικά, το χτύπημα προκάλεσε τεράστια ζημιά στη σπονδυλική στήλη. Άμεση κινητοποίηση από όλη την Ελλάδα, οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι αναλαμβάνουν όλα τα έξοδα που χρειάζονται, οι Σέρβοι που μένουν στη χώρα μας, προσφέρουν ότι χρειάζεται, οι καλύτεροι γιατροί είναι στη διάθεσή του.Γλίτωσε το θάνατο, αλλά όχι τη παράλυση. Μετά από πολυήμερη διαμονή στην εντατική, ο Μπόμπαν θα ζήσει, αλλά σε αναπηρικό καροτσάκι.
Μπόμπαν Γιάνκοβιτς: Η ζωή μετά το μπάσκετ
Ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς δεν έφυγε ποτέ ξανά από την Ελλάδα. Δίπλα του είχε τη γυναίκα του και τον γιο του, τον Βλάντο Γιάνκοβιτς, που σιγά-σιγά εξελίχθηκε σε ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του Πανιωνίου και του ελληνικού μπάσκετ. Ο ίδιος έμεινε σε αναπηρικό καροτσάκι για το υπόλοιπο της ζωής του και συνήθιζε συχνά πυκνά να πηγαίνει στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης για να βλέπει τους αγώνες της αγαπημένης του ομάδας.
Οι Πάνθηρες σε κάθε του εμφάνιση τον αποθέωναν, ενώ η διοίκηση της ομάδας αποφάσισε να κρεμάσει στην οροφή του κλειστού τη φανέλα με το νούμερο 8. Αυτός ήταν ένας τρόπος για να τιμήσουν έναν μπασκετμπολίστα που διέγραψε μεγάλη καριέρα στην Ελλάδα και τη Σερβία, περνώντας από Ερυθρό Αστέρα και Βοΐβοντίνα.
Μπόμπαν Γιάνκοβιτς: H ανακοπή καρδιάς και το τραγικό τέλος ενός ήρωα
Ο Γιάνκοβιτς έμεινε για 13 χρόνια σε αναπηρικό καροτσάκι μέχρι το θάνατό του. Λόγω της ακινησίας του, πήρε υπερβολικό βάρος και, ως αποτέλεσμα, πέθανε στις 28 Ιουνίου του 2006, από ανακοπή καρδιάς, καθώς βρισκόταν σε ταξίδι μέσα σε πλοίο με προορισμό την Σύρο.