Μη χάνεσαι με όσους μοιράστηκες κάποτε το ίδιο θρανίο. Τα σχολικά χρόνια είναι κάτι παραπάνω από καθοριστικά για τη ζωή ενός ατόμου και τα παιδιά που επέλεξε να περάσει τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητάς του. Κι αν τα χρόνια περνούν, μην αφήνεις το χρόνο να περνάει και να χάνεις τα άτομα αυτά από κοντά σου.
Ο διπλανός μας στο σχολείο
Μπορεί ο τίτλος του διπλανού να άλλαξε όνομα και φύλο στη διάρκεια των χρόνων, όμως ο ρόλος του σύμμαχου παρέμεινε ίδιος και απαράλλαχτος. Τυχεροί όσοι κάθε πρωί είχαν κάποιον να τους καλωσορίζει στο θρανίο με μια καλημέρα και ένα ζεστό χαμόγελο. Ήταν εκείνοι που δε βαρέθηκαν ποτέ στο μάθημα γιατί είχαν κάποιον να μοιραστούν την ανία τους μέχρι να τους χωρίσει η αγανάκτηση του διδάσκοντα. Εσείς δεν είστε για να κάθεστε μαζί Από τα μικροσκοπικά καρεκλάκια του νηπιαγωγείου ως και τα έδρανα του πανεπιστημίου, το ταξίδι στη γνώση απαιτεί και λίγο χαβαλέ, γιατί αλλιώς γίνεται καταναγκασμός.
Οι παρέες και τα πρώτα φλερτ
Οι παρέες του σχολείου, αν δε δέσουν για τα καλά, είναι καταδικασμένες να λησμονηθούν στο συρτάρι με σκονισμένα άλμπουμ φωτογραφιών. Το ίδιο και το άτομο που τόσα χρόνια μοιράστηκες πολλά περισσότερα από ένα θρανίο. Μοιράστηκες τη νύστα σου, τις παραξενιές σου και άπειρα εσωτερικά αστεία.
Τα ονόματα από τα πρώτα καρδιοχτύπια γράφονται με μολύβι στα σχολικά θρανία. Ο κολλητός σου είναι εκείνος που θα φροντίσει να σε κάνει ”ρεζίλι” σε κάθε ευκαιρία αλλά και να σε βοηθήσει όταν το έχεις πραγματική ανάγκη.
Από το χθες στο σήμερα
Σήμερα οι δουλειές και οι υποχρεώσεις σας έχουν δώσει άλλη ρότα στην καθημερινότητά σας, όμως αν ακόμη έχεις νέα από τον διπλανό σου στο σχολείο, τότε ανήκεις στους τυχερούς. Τα πιο αγνά μας χρόνια που μοιραστήκαμε μαζί θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μας. Περάστε μαζί ακόμα ένα διάλειμμα για να αναπολήσετε μερικά από τα πιο ανέμελα χρόνια της ζωής σας!
Γράφει η Μελαχρινή Τριανταφυλλοπούλου