Ο Μπόμπι Πιρς (Bobby Pearce) ήταν ένας από τους καλύτερους κωπηλάτες όλων των εποχών. Υπήρξε τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, είχε κατακτήσει το χρυσό σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες.
Μάλιστα είχε χαρακτηριστεί ως ο “καλύτερος κωπηλάτης του κόσμου πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο”.
Όμως, εκτός από σπουδαίος αθλητής ήταν και ιδιαίτερα συμπονετικός άνθρωπος. Και το απέδειξε σε έναν από τους πιο κρίσιμους αγώνες της καριέρας του, όταν σταμάτησε να κωπηλατεί για να επιτρέψει σε μια οικογένεια από πάπιες να περάσει στην αντίπερα όχθη.
Οι αντίπαλοί του δεν πίστευαν στα μάτια τους. Άλλωστε ο Πιρς ήταν το μεγάλο φαβορί και με την παύση του αυτή όλα έδειχναν ότι θα χάσει την πρωτιά.
O Μπόμπι Πιρς συγκέντρωσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον, όταν σταμάτησε την κούρσα του για να περάσει μια οικογένεια με πάπιες, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων (Πηγή: AustralianRowingHistory)
“Χρυσός” παρά την καθυστέρηση
Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων στο Άμστερνταμ, το 1928, ο Πιρς προηγούταν στην προημιτελική κούρσα, όταν άκουσε έναν περίεργο ήχο, που του τράβηξε την προσοχή. Αναζήτησε με το βλέμμα του την προέλευση του ήχου και μόλις είδε μερικές πάπιες να προσπαθούν να διασχίσουν το ποτάμι.
Τότε επιβράδυνε, στηρίχτηκε στα κουπιά του και περίμενε τα υδρόβια πτηνά να ολοκληρώσουν τη διαδρομή τους.
“Είχα νικήσει έναν Γερμανό και έναν Δανό σε προηγούμενες κούρσες και αγωνιζόμουν με έναν Γάλλο, όταν άκουσα άγριες ιαχές από το πλήθος κατά μήκος της όχθης του καναλιού. Είδα μερικούς θεατές να δείχνουν έντονα κάτι πίσω μου. Κοίταξα πάνω από τον έναν μου ώμο και είδα κάτι που δεν μου άρεσε καθόλου. Μια οικογένεια από πάπιες κολυμπούσε αργά, για να περάσει στην αντίπερα όχθη.
Είναι αστείο τώρα, αλλά τότε δεν ήταν, γιατί έπρεπε να στηριχτώ στα κουπιά μου και να περιμένω, την ίδια στιγμή που ο αντίπαλός μου απομακρυνόταν”.
Ο κύριος αντίπαλός του, Σορίν, επίσης καταξιωμένος κωπηλάτης και χρυσός Ολυμπιονίκης, εκμεταλλεύτηκε την παύση του Πιρς και τον προσπέρασε. Όταν ο Πιρς ξεκίνησε και πάλι να κωπηλατεί, ο Σορίν είχε τόσο μεγάλο προβάδισμα, που όλοι τον θεώρησαν σίγουρο νικητή.
Ωστόσο, στα τελευταία χίλια μέτρα της κούρσας, ο φιλόζωος κωπηλάτης έκανε την ανατροπή και νίκησε.
Κατάφερε όχι μόνο να φτάσει τον Γάλλο συναγωνιστή του, αλλά και να τερματίσει πρώτος, με διαφορά 30 δευτερολέπτων.
Ο Πιρς δεν κέρδισε μόνο τη συγκεκριμένη κούρσα, αλλά βγήκε πρώτος και στον τελικό, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο για άλλη μια φορά.
Μάλιστα ο χρόνος τερματισμού του, 7 λεπτά και 11 δευτερόλεπτα, αποτέλεσε παγκόσμιο ρεκόρ, το οποίο ξεπεράστηκε 44 χρόνια μετά, στους Ολυμπιακούς του 1972!
Γεννημένος σε “κωπηλατική οικογένεια”
Ο Πιρς γεννήθηκε στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, σε μια οικογένεια με χρόνια εμπειρία στην κωπηλασία. Ο παππούς του, Χένρι Πιρς, ήταν και αυτός πρωταθλητής στην κωπηλασία, όπως επίσης και ο πατέρας του, ο οποίος διεκδίκησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα, δύο φορές, χωρίς να καταφέρει να βγει νικητής.
Μία από τις θείες του, ήταν πρωταθλήτρια κολύμβησης, ο θείος του ήταν πρωταθλητής του ράγκμπι στην Αυστραλία ενώ οι γιοι του και ξαδέρφια του Πιρς ασχολήθηκαν επαγγελματικά με την κωπηλασία, ένας εκ των οποίων αγωνίστηκε στους θερινούς Ολυμπιακούς του 1936.