Η πρώην μπαλαρίνα Marta C. González έπασχε από Αλτσχάιμερ αλλά όταν άκουσε ξανά τη Λίμνη των Κύκνων του Τσαϊκόφσκι, το σώμα της θυμήθηκε και άρχισε να χορεύει.
Η στιγμή αποτυπώθηκε σε ένα βίντεο και η υπέροχη στιγμή που η Marta C. González, πρώην πρίμα μπαλαρίνα της Νέας Υόρκης, αναγνωρίζει τον ήχο, είναι τουλάχιστον, συγκινητική.
Η Ισπανίδα μπαλαρίνα σε αναπηρικό καροτσάκι πια και χτυπημένη από Αλτσχάιμερ αρχίζει να χορεύει με τα χέρια της και να ερμηνεύει τη χορογραφία που τόσο καλά είχε παρουσιάσει στα νιάτα της.
Το μόνο που χρειάστηκε ήταν η δύναμη της μουσικής για να ξεκλειδώσει τη μνήμη των περασμένων μεγαλείων της.
Μέσα σε λίγες στιγμές, τα χέρια της ενστικτωδώς αναγεννιόνται και ερμηνεύουν τις αέρινες κινήσεις που είχε εκτελέσει στη σκηνή το 1967.
Στο κρεσέντο της μουσικής, η González έχει χαθεί μέσα στην ερμηνεία της. Οι κινήσεις και οι εκφράσεις του προσώπου της αντικατοπτρίζουν ακριβώς αυτές που είχε κατακτήσει δεκαετίες νωρίτερα.
Το βίντεο, γυρίστηκε πέρυσι. Αλλά καθώς οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αναζητούν στη μουσική επαφή, θεραπείες και μία οικεία αίσθηση, το κλιπ ήρθε ξανά στην επιφάνεια και το παρακολούθησαν στα social media άνθρωποι σε όλον τον κόσμο.
Ανάμεσά τους και η χορογράφος και σκηνοθέτιδα, Arlene Phillips.
«Αυτό ράγισε την καρδιά μου σήμερα το πρωί. Οι αναμνήσεις του μυαλού, η θλίψη για εκείνους που πάσχουν ή έχουν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο που πάσχει από Αλτσχάιμερ. Στηρίξτε το @alzheimerssoc και το @AlzResearchUK», έγραψε στο tweet της.
«Εάν η μουσική και ο χορός μπορούν να αποκαταστήσουν ή να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη, αυτό είναι πόσο πολύτιμο».
Πέρυσι, ο υπουργός Υγείας της Αγγλίας είπε ότι οι συνεδρίες χορού πρέπει να συνταγογραφούνται σε περισσότερους ασθενείς με άνοια, για να αποφευχθεί η «υπεριατρική» θεραπεία.
Μια μελέτη διαπίστωσε ότι η παροχή προσωπικών λιστών αναπαραγωγής μουσικής στους ασθενείς είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση κατά 60% της ανάγκης για φαρμακευτική αγωγή.
Την ίδια ώρα ορισμένες άλλες μελέτες δείχνουν πώς η μουσική μπορεί να ωφελήσει όσους πάσχουν όχι μόνο από σύνδρομο απώλειας μνήμης, αλλά και από άλλες ιατρικές συνθήκες.
Η Marta C. González πλέον δε ζει. Αλλά η ομορφιά της τέχνης της συνεχίζει και φέρνει μαζί της το φως σε πιο σκοτεινές εποχές.