Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου πριν λίγους μήνες σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Τα ΣΟΨΥχά μας» που εκδίδει ο Σύλλογος για τη Ψυχική Υγεία δεν δίστασε να μιλήσει ανοιχτά για την κατάθλιψη που πέρασε θέλοντας να στείλει το δικό του μήνυμα συμπαράστασης στους ανθρώπους που παλεύουν με το τέρας της κατάθλιψης αλλά ταυτόχρονα και να πολεμήσει το στίγμα που συνεπάγεται η παραδοχή αυτής της ψυχικής ασθένειας.
Σήμερα, παραχωρώντας συνέντευξη στην εφημερίδα τα «Νέα» αναφέρθηκε εκ νέου στη μάχη του με την κατάθλιψη αποκαλύπτοντας μάλιστα ότι πολύτιμη αρωγός στην προσπάθειά του να απαλλαγεί αυτόν του ύπουλο εχθρό που τρυπώνει στην ψυχή του ανθρώπου και την καλύπτει με το μαύρο χρώμα της ήταν η 21χρονη σήμερα κόρη του Νικολέτα.
«Η κατάθλιψη χτύπησε και σε μένα την πόρτα. Δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα, ειδικά όταν έχεις ανθρώπους που στηρίζονται σε σένα και περιμένουν από σένα. Φυσικά ένα ποσοστό της ασθένειας αυτής έχει να κάνει με την κληρονομικότητα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος πιστεύω ότι συνδέεται με τη ζωή που φτιάχνεις ή που σε φτιάχνει. Η επιτυχία και οι προσδοκίες των ανθρώπων για μένα ήταν κάτι που δεν άντεξα.
Πίστεψα ότι δεν μπορούσα να ανταποκριθώ σε αυτό που είχαν φτιάξει στο μυαλό τους για μένα. Πίστευα ότι δεν μπορούσα να δώσω αυτά που ήθελαν. Είναι υπέροχο να σε χειροκροτούν, να σε θαυμάζουν και να φτιάχνουν συνθήματα για σένα, αλλά η ευθύνη είναι μεγάλη- όσο και αν αυτό ακούγεται ναρκισσιστικό. Όσον αφορά την κατάθλιψη δεν μπορούν μόνο οι ειδικοί και τα φάρμακα να σε βοηθήσουν. Χρειάζεται υποστήριξη από την οικογένειά σου. Και εγώ στάθηκα τυχερός γιατί την είχα σε υπέρτατο βαθμό. Όμως υπάρχει ένα πρόσωπο που μου έδωσε δύναμη και ελπίδα. Είναι η κόρη μου η Νικολέτα, η οποία είναι τεταρτοετής στη Σχολή Καλών Τεχνών. Μου θύμισε ότι το φως της ζωής είναι πιο δυνατό από το σκοτάδι που έχουμε μέσα μας. Της το χρωστάω. Αυτή είναι η σωτηρία μου».