Σεισμικές δονήσεις προκαλεί η κατάρρευση πάγων από τους παγετώνες της Γροιλανδίας όπως έδειξε μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science.
Επιστήμονες μελέτησαν την εξέλιξη του παγετώνα Χέλχαϊμ, ενός από τους μεγαλύτερους στο παγοκάλυμμα της Γροιλανδίας. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τον παγετώνα για 55 ημέρες το 2013 και κατέγραψαν δέκα σεισμικές δονήσεις, ορισμένες από τις οποίες έφτασαν σε ένταση τους 5 βαθμούς της Κλίμακας Ρίχτερ.
Οι δονήσεις προκλήθηκαν εξαιτίας της απόσπασης και πτώσης μεγάλων κομματιών πάγου στη θάλασσα, εξαιτίας των οποίων ο παγετώνας υποχώρησε κατά 1,5 χιλιόμετρο στο διάστημα της μελέτης.
Μάλιστα, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι όταν αποκολλώνται κομμάτια πάγου από τον παγετώνα, το σύστημα “γέρνει” προς τα πίσω, κινείται δηλαδή προς την ξηρά, ώστε να διατηρηθεί η ορμή παρότι κάποιος θα ανέμενε το αντίθετο.
Όταν τελικά το κομμάτι πέσει στη θάλασσα, δημιουργεί ακριβώς πίσω του μια περιοχή χαμηλής πίεσης, καθώς το νερό γεμίζει το κενό ανάμεσα στο κομμάτι και τον παγετώνα. Αυτή η απότομη πτώση της πίεσης πιέζει το άκρο του παγετώνα προς τα κάτω. Ταυτόχρονα, όμως, ρουφάει νερό από τον πυθμένα της θάλασσας, και τον τραβάει έτσι προς τα πάνω.
Η ανοδική δύναμη που ασκείται στον πυθμένα, σε συνδυασμό με την πτώση των κομματιών πάγου στη θάλασσα, είναι οι δυνάμεις που προκαλούν τη γέννηση ισχυρών σεισμικών κυμάτων, καταλήγουν οι ερευνητές.
Δεν είναι κάτι που προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι τα παγόβουνα που αποσπώνται από τα άκρα παγετώνων συχνά φτάνουν σε μάζα το ένα δισεκατομμύριο τόνους και περιέχουν αρκετό νερό για να γεμίσουν το Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης μέχρι το ύψος του Εμπάιερ Στέιτ Μπίλντινγκ.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, η κατανόηση του μηχανισμού γέννησης των σεισμών από παγετώνες θα επιτρέψει την καταγραφή τους από μεγάλη απόσταση, προσφέροντας έτσι μια πληρέστερη εικόνα για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
[via]