Η ομορφιά βρίσκεται στην απλότητα και όχι στην υπερβολή.
Με επίκεντρο τον σεβασμό στο περιβάλλον οι ιδιοκτήτες ενός συγκροτήματος ενοικιαζόμενων κατοικιών στην Νοτιοανατολική Κρήτη αναστήλωσαν έναν ερειπωμένο οικισμό μετατρέποντας τον σε έναν από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς.
Ο Άσπρος Ποταμός ήταν ο αρχαιότερος συνοικισμός της περιοχής των Πεύκων. Βρίσκεται στην νοτιοανατολική Κρήτη, χίλια μέτρα βόρεια από τη θάλασσα και τον Μακρύ Γιαλό. Η περιοχή φημίζεται για τις πολυάριθμες, παρθένες παραλίες της, τα παραδοσιακά, γραφικά χωριά της, τα τέσσερα φαράγγια της και το φυσικό της κάλλος. Το μέρος συνδυάζει βουνό και θάλασσα και έχει αρκετό πράσινο για τα δεδομένα της περιοχής όπως πεύκα, ελιές και ξινόδεντρα.
Λέγεται ότι τα πολύ παλιά χρόνια ο Άσπρος Ποταμός ήταν πολύ μεγάλος, μα οι κάτοικοι του αναγκάστηκαν να τον εγκαταλείψουν γιατί υπήρξαν από τη θάλασσα συχνές επιδρομές και καταστροφές. Μετοίκησαν λοιπόν βορειότερα σε μέρη ορεινά, απόμερα και περισσότερο ασφαλή χρησιμοποιώντας τον οικισμό πλέον σαν μετόχι. Κατέβαζαν τα ζώα τους κρύους μήνες του χειμώνα ή μένανε περιστασιακά στο μετόχι για να φροντίσουνε τους κήπους που είχανε τριγύρω.
Πριν μερικά χρόνια οι ιδιοκτήτες του συγκροτήματος αναστήλωσαν τον εγκαταλελειμμένο οικισμό ηλικίας 300 ετών που αποτελούνταν από σπίτια χτισμένα από πέτρες και χώμα προσπαθώντας ταυτόχρονα να διατηρήσουν αναλλοίωτο τον αρχικό του χαρακτήρα.
Ο οικισμός αποτελείται από 10 κατοικίες που μπορούν να φιλοξενήσουν από 2 έως 5 άτομα χτισμένες σε διαφορετικά επίπεδα.
Σκηνικό που μοιάζει πραγματικά βγαλμένο από άλλη εποχή.
Όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, τα σπιτάκια είναι χτισμένα το ένα πάνω στο άλλο, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλές περιπτώσεις η οροφή του ενός είναι και βεράντα του άλλου.
Η διακόσμηση είναι απλή και απέριττη.
Σοφράδες, παλιές κασέλες, πινακωτές, παλιά υφαντά και μπακίρια διακοσμούν το εσωτερικό των σπιτιών.
Πετρόχτιστα κρεβάτια , παραθύρες, βράχοι χτισμένοι μέσα στους τοίχους, οροφές με δοκάρια, καλάμια και χώμα για μόνωση και χοντρά μεσοδόκια έρχονται να συμπληρώσουνε το σκηνικό.
Ένα λιθόστρωτο μονοπάτι ενώνει τις οικίες μεταξύ τους. Χοντροί, πετρόχτιστοι τοίχοι διατηρούν τα σπίτια δροσερά το καλοκαίρι και ζεστά το χειμώνα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πέρα από το χώρο υποδοχής, ηλεκτρικό δεν υπάρχει σε κανένα από τα σπιτάκια.
Ο κύριος φωτισμός των σπιτιών, γίνεται με λάμπες παραφίνης και κεριά, ενώ δεν υπάρχουν πρίζες.
Οι χοντροί, πετρόχτιστοι τοίχοι λύνουν το θέμα της θέρμανσης και της δροσιάς το χειμώνα και το καλοκαίρι αντίστοιχα, αφού και στις δυο εποχές λόγω του πάχους τους η θερμοκρασία διατηρείται σε ιδανικά επίπεδα.
Η περιοχή όπου βρίσκεται ο οικισμός είναι πολύ θεαματική. Τα βουνά, οι λαγκάδες και οι πλαγιές τους είναι καταπράσινες από δέντρα. Νότια η κοιλάδα φτάνει μέχρι την Ανάληψη και διασχίζεται από τον χείμαρρο Άσπρο Ποταμό στον οποίο οφείλει ο συνοικισμός και το όνομα του.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο οικισμός του Άσπρου Ποταμού έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός διατηρητέος και η αυθεντικότητά του προστατεύεται από το ελληνικό κράτος.