1. Ο παράδεισος είναι ένα από τα πιο ακριβά μέρη στις ΗΠΑ
Αν θέλετε να μείνετε στην Χονολουλού, το πιο κοσμοπολίτικο από τα νησιά, ετοιμαστείτε να πληρώσετε για ένα σπίτι όσο στο Σαν Φρανσίσκο ή την Νέα Υόρκη. Η περιορισμένη ποσότητα χώρου που μπορεί να αναπτυχθεί και η ζήτηση λόγω του τρόπου ζωής σημαίνουν ότι τα σπίτια είναι πολύ ακριβά για όσους βγάζουν ένα μέσο εισόδημα. Ακόμα και οι οικογένειες της μεσαίας τάξης δυσκολεύονται να αποκτήσουν δικό τους σπίτι.
Το υψηλότερο κόστος ζωής δεν σταματά εδώ. Λόγω του ότι η Χαβάη αυτή τη στιγμή εισάγει πολλά τρόφιμα, τα ψώνια του σούπερ μάρκετ κοστίζουν 50% παραπάνω από τον εθνικό μέσο όρο. Και λόγω του ότι είναι η πολιτεία που εξαρτάται περισσότερο από το πετρέλαιο στις ΗΠΑ, οι υπηρεσίες κοινής ωφελείας κοστίζουν περίπου 70% περισσότερο. Τα πάντα είναι πιο ακριβά στον παράδεισο.
2. Η Χαβάη έχει έλλειψη σε μυαλά
Οι τουρίστες επισκέπτονται την Χαβάη για τις παραλίες και τον χαλαρό τρόπο ζωής. Είναι δύσκολο να καταλάβουν γιατί θα έφευγε κανείς. Αλλά για τα νεαρά άτομα που τελειώνουν εκεί το σχολείο δεν υπάρχουν πολλές θέσεις εργασίας. Η οικονομία της Χαβάης βασίζεται εδώ και δεκαετίες στον τουρισμό, τον στρατό και την κυβέρνηση.
Για καριέρες στην επιστήμη, την τεχνολογία και τις επιχειρήσεις, οι νέοι πρέπει να φύγουν από την πολιτεία. Οι οικογένειες που έχουν την οικονομική άνεση στέλνουν τα παιδιά τους σε κολέγια στις ηπειρωτικές ΗΠΑ, με την ελπίδα να έχουν καλύτερες ευκαιρίες εκεί.
Το κράτος αναγνωρίζει αυτό το πρόβλημα και προσπαθεί να κάνει την οικονομία πιο ελκυστική για τους νέους. Το “Startup Paradise” είναι μία πρωτοβουλία η οποία στοχεύει στην δημιουργία ενός επιχειρηματικού οικοσυστήματος που θα κρατήσει τα καλύτερα μυαλά της Χαβάης.
3. Η οικονομία στον τομέα των τροφίμων είναι χάλια
Οι επισκέπτες νομίζουν ότι λόγω του πλούσιου, τροπικού περιβάλλοντος, όλοι τρώνε τρόφιμα που καλλιεργούνται εκεί. Παρ’όλο που υπάρχουν παντού δέντρα με τροπικά φρούτα, η αλήθεια είναι ότι περίπου το 90% των τροφίμων που καταναλώνονται είναι εισαγόμενα.
Ακόμα και τα τροπικά φρούτα εισάγονται από το Μεξικό ή την Κεντρική Αμερική. Τα ψάρια και οι γαρίδες δεν ψαρεύονται τοπικά, αλλά καταψύχονται και έρχονται από την Ταϊλάνδη ή τις Φιλιππίνες. Τα προϊόντα που παράγει η Χαβάη – καρύδια μακαντάμια, ανανάδες και καφές – εξάγονται σε μεγάλο βαθμό.
Και στην Χαβάη υπάρχει το Parker Ranch ένα από τα πιο μεγάλα κάστρα-ράντσα στις ΗΠΑ. Αλλά όταν τα μοσχαράκια απογαλακτίζονται από τις μητέρες τους, τα στέλνουν στην ενδοχώρα για να μεγαλώσουν με καλαμπόκι. Και μετά επιστρέφουν στην Χαβάη σαν εισαγόμενο μοσχαρίσιο κρέας.
Οι ντόπιοι αναγνωρίζουν όλο και περισσότερο την ανάγκη για κυριαρχία στον τομέα των τροφίμων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του ενδιαφέροντος για τρόφιμα που καλλιεργούνται τοπικά και ένα επεκτεινόμενο κίνημα τοπικής αγροτικής παραγωγής.
4. Κάποια νησιά έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας
Ρωτήστε κάποιον πού θα ήθελε να πάει να ζήσει μετά την σύνταξη και θα σας πει μια λίστα με ζεστά μέρη με παραλίες. Παρά την αντίληψη ότι η Χαβάη είναι το ιδανικό μέρος για να περάσει κανείς τα χρυσά του χρόνια, είναι γεγονός ότι υπάρχει περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας έξω από το Oahu, το κεντρικό νησί για τις υπηρεσίες, το εμπόριο και τον τουρισμό.
Για παράδειγμα, οι κάτοικοι του Big Island έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε πρωτοβάθμια, ψυχιατρική και εξειδικευμένη περίθαλψη. Αν και είναι μία από τις πιο υγιής πολιτείες, λόγω του μεγάλου ποσοστού ανθρώπων που κολυμπάνε, κάνουν σερφ, τρέχουν και κάνουν ποδήλατο όλο τον χρόνο, η αλήθεια είναι πιο περίπλοκη.
Στην πολιτεία αυτή υπάρχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά διαβήτη και το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξύ ανάμεσα στους ντόπιους. Στην Χαβάη υπάρχει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά χρήσης κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης.
5. Η μάχη για την αυτονομία της Χαβάης καλά κρατεί
Οι Αμερικανοί θεωρούν δεδομένο ότι η Χαβάη είναι πολιτεία. Μπορούν να την επισκεφτούν χωρίς διαβατήριο. Έχει μαγαζιά που υπάρχουν και στην ενδοχώρα. Μπορούν να συνδεθούν στο διαδίκτυο. Τα κινητά τους λειτουργούν. Παρά την εξωτική, τροπική ατμόσφαιρα, γνωρίζουν ότι βρίσκονται στις ΗΠΑ.
Αλλά το αν η Χαβάη αποτελεί πολιτεία είναι θέμα διαμάχης. Τα κινήματα για την ανεξαρτησία της Χαβάης έχουν κερδίσει έδαφος τις τελευταίες δεκαετίες. Ισχυρίζονται ότι οι ΗΠΑ έριξαν την αυτονομία της βασίλισσας της Χαβάης παράνομα το 1893, ξεκινώντας στρατιωτική κατοχή η οποία είχε ως αποτέλεσμα την προσάρτηση των νησιών στις ΗΠΑ το 1959.
Παρ’όλο που τα κινήματα ανεξαρτησίας δεν συμφωνούν σε όλα τα σημεία, γενικά βλέπουν τις ΗΠΑ σαν κατακτητή ή άποικο. Πολλοί ζητάνε αυτοδιάθεση και αυτόνομη κυβέρνηση, είτε για την Χαβάη σαν αυτόνομο έθνος είτε για τους κατοίκους με ιθαγενή καταγωγή από την Χαβάη σαν έθνος μέσα σε άλλο έθνος.
Αν και δεν είναι ξεκάθαρο ποια θα είναι τα αποτελέσματα αυτού του κινήματος, είναι σημαντικό να σέβονται όλοι τους ιθαγενείς της Χαβάης και να αναγνωρίζουν την βίαιη ιστορία που οδήγησε στην σημερινή κατάσταση των νησιών.
Credit: matadornetwork.com