Άλλα ξεχωρίζουν για την υπέροχη θέα τους, άλλα για την τοποθεσία κι άλλα για την αρχιτεκτονική τους. Όλα όμως εκπλήσσουν με την ομορφιά τους και σε προκαλούν να τα επισκεφτείς.
Φορέστε λοιπόν τα πιο ζεστά σας ρούχα και ελάτε να τα γνωρίσουμε μαζί..
1. Συρράκο
Θαρρείς πως οι βράχοι γεννούν, όταν αντικρίζεις ένα ολόκληρο χωριό «ντυμένο» με γκρίζα πέτρα! Το Συρράκο, σκαρφαλωμένο στην απότομη πλαγιά του όρους Περιστέρι (ή Λάκμος) σε ύψος 1.200 μ. και σε απόσταση 52 χλμ. νοτιοανατολικά της πόλης των Ιωαννίνων, είναι παιδί της πέτρας. Κάθε κτήριο στο Συρράκο, από τα χαμόσπιτα μέχρι τα καλοδιατηρημένα αρχοντικά και τα παντοπωλεία, αποτελεί τμήμα μιας λίθινης ενότητας, αδιάσειστος μάρτυρας παρελθοντικής οικονομικής ευημερίας. Ξενώνες και εστιατόρια τηρούν κατά γράμμα το νόμο των Τζουμέρκων, ενώ το βουκολικό τοπίο ολοκληρώνουν οι βρύσες και τα καλντερίμια.
2. Αράχωβα
Το 16ο αιώνα, στο άκουσμα της λέξης «Αράχωβα» σκεφτόταν κανείς τον ήσυχο οικισμό στους πρόποδες του Παρνασσού. Σήμερα, όμως, η Αράχωβα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το πιο κοσμοπολίτικο χειμερινό θέρετρο της Ελλάδας! Το πέτρινο ρολόι μάς προϋπαντεί στην κουκλίστικη κωμόπολη, ο κεντρικός δρόμος μάς οδηγεί στην Πλατείας Λάκκα και τα σκαλιά του Εγκάρσιου μάς προκαλούν να τ’ ανεβούμε. Αφού απολαύσουμε τη θέα από την εκκλησία του Αϊ Γιώργη, κατηφορίζουμε στον κεντρικό δρόμο με σκοπό να υποκύψουμε σε gourmet πειρασμούς και παραδοσιακές γεύσεις!
3. Άβδηρα
Στην κεντρική πλακόστρωτη πλατεία των Αβδήρων, στην Ξάνθη, μας υποδέχονται τα διώροφα παλιά σπίτια, το άγαλμα του φιλοσόφου Δημόκριτου και το παλαιό διδακτήριο-νυν Λαογραφικό Μουσείο. Τα αρχοντικά μάς προκαλούν να τους ρίξουμε μια ματιά, ενώ τα γραφικά δρομάκια να αφήσουμε πάνω τους τα ίχνη μας.
4. Δίκορφο
Δίκορφο, ένα ανόθευτο κομμάτι γης, στα Ζαγοροχώρια, όπου ο τουρισμός δεν κατόρθωσε να διεισδύσει. Τα πρώτα «σκιρτήματα», όμως, είναι εμφανή, με κουκλίστικους ξενώνες και εστιατόρια που υμνούν την ηπειρώτικη κουζίνα.
5. Άνω Δολιανά
Τα Άνω Δολιανά «στέκουν» περήφανα στις πλαγιές του Πάρνωνα. Αμφιθεατρικά χτισμένα σε υψόμετρο 1.050 μ., έχουν χαρακτηριστεί ως το «μπαλκόνι της Αρκαδίας». Πραγματικά, το βλέμμα ταξιδεύει στο οροπέδιο της Τρίπολης, ενώ ευδιάκριτα είναι το Μαίναλο και ο Χελμός. Σημαντικό αξιοθέατο είναι το αρχηγείο του Νικηταρά.
6. Ασπροπόταμος
Ένας ποταμός με δύο ονόματα, Ασπροπόταμος ή Αχελώος, «ευλόγησε» την ομώνυμη περιοχή, στην Πίνδο. Βαθιές χαράδρες, άγρια βλάστηση και δεκάδες πηγές συνθέτουν το τοπίο. Από τις εικόνες που έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη μας είναι αυτή της Μονής Δολιανών.
7. Άγιος Αχίλειος, Ψαράδες
Οι Πρέσπες, ανακηρυγμένες, σε εθνικό δρυμό -τον μεγαλύτερο της χώρας μας- προστατεύονται από τη Συνθήκη Ramsar και συγκαταλέγονται στους σημαντικότερους υδροβιότοπους της Γηραιάς Ηπείρου. Τα χωριά που αγγίζουν τις όχθες τους ελάχιστα. Σημαντικότερα εξ αυτών, ο παραδοσιακός οικισμός των Ψαράδων στη Μεγάλη Πρέσπα και ο Άγιος Αχίλλειος, το νησάκι που «πλέει» στα γαλήνια νερά της Μικρής. Σύμφωνα με ένα θρύλο λέγεται ότι μόνο 11 σπίτια υπάρχουν εκεί, καθώς το δωδέκατο πάντα καταρρέει! Ευτυχώς, το ένα έχει μετατραπεί σε ξενώνα! Όσο για τους Ψαράδες, είναι ο μοναδικός ελληνικός οικισμός στις όχθες της Μεγάλης Πρέσπας. Στο παραλίμνιο χωριό βρίσκονται αρκετά ενοικιαζόμενα καταλύματα και ψαροταβέρνες.
8. Μονεμβασιά
Στον πολυτραγουδισμένο βράχο στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Λακωνίας, βρίσκεται η μοναδική βυζαντινή καστρόπολη που έφτασε έως το σήμερα σχεδόν ανέπαφη από το χρόνο. Η Μονεμβασιά παραμένει ζωντανή, με ιππότες να «ξεπηδούν» από τα καλντερίμια και ζευγάρια να ζουν το απόλυτο όνειρο σε έναν τόπο με άρωμα Μεσαίωνα. Βαδίζουμε στην οδό Γιάννη Ρίτσου, το κεντρικό λιθόστρωτο καλντερίμι με μαγαζάκια τοπικών προϊόντων, λιγοστά cafes, εξίσου λιγοστά ταβερνάκια.
9. Άνω Ποροία
Ο γραφικός οικισμός, χτισμένος αμφιθεατρικά στις δυτικές πλαγιές του όρους Μπέλες, αγναντεύει από υψόμετρο 395 μ. τα προστατευόμενα από τη Συνθήκη Ramsar ύδατα της λίμνης Κερκίνης. Το πλησιέστερο στον ξακουστό υδροβιότοπο χωριό χαρακτηρίζεται από σπίτια μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής. Τα νερά από τις πηγές του Μπέλες κυλούν άφθονα, ενώ οι δεκάδες πέτρινες βρύσες που «ξεπηδούν» σε κάθε γωνιά χαρίζουν δροσιά σε ντόπιους και περαστικούς. Η «καρδιά» του χτυπά στην κεντρική πλατεία, εκεί όπου τα μικρά καφενεδάκια σφύζουν από ζωή.
10. Δίλοφο
Μόνο 32 χλμ. από τα Ιωάννινα απέχει το βασίλειο της πέτρας. Εν μέσω πυκνής βλάστησης και κοντά στη χαράδρα του Βίκου, το Δίλοφο μας συστήνει έναν τόπο, όπου τα πάντα είναι λιθόχτιστα. Καλντερίμια, αρχοντικά και χαμόσπιτα, εκκλησιές, βρύσες και τοξωτά γεφύρια δηλώνουν υποταγή στο πιο σκληρό και άκαμπτο φυσικό υλικό. Η πρώτη ονομασία του χωριού ήταν Σομποτσέλι (στα βλάχικα σημαίνει «τόπος με πολλά νερά») απόλυτα δικαιολογημένη καθώς σε κοντινή απόσταση βρίσκονται οι ποταμοί Βοϊδομάτης και Μπαγιώτικος που προσφέρονται για extreme sports, όπως rafting.
11. Άγιος Γερμανός
«Βλέπει» δύο λίμνες και μαγεύει τον ταξιδιώτη με την πέτρινη όψη του. Ο Άγιος Γερμανός, το πιο μεγάλο και ζωντανό χωριό στις Πρέσπες, με πολλές επιλογές διαμονής και σίτισης, ανακηρυγμένος παραδοσιακός οικισμός, είναι από τους λίγους που έχουν διατηρήσει εξολοκλήρου την παλιά αρχιτεκτονική του τόπου. Δεν είναι παρόχθιος, ωστόσο απέχει μόλις 7 χλμ. από τις μαγικές υδάτινες αγκαλιές και αποτελεί ιδανικό ορμητήριο για να τις εξερευνήσει κανείς.
12. Αμπελάκια
Εδώ, σε αυτή την περιοχή της Λάρισας, το 1778 συστάθηκε ο πρώτος συνεταιρισμός. Πετρόχτιστα σπίτια και αρχοντικά «ξεφυτρώνουν» ανάμεσα σε κυπαρίσσια, ενώ το σημαντικότερο αξιοθέατο αποτελεί η κατοικία του Σβαρτς, προέδρου του συνεταιρισμού, που έχει διασωθεί μέχρι σήμερα.
13. Καστανίτσα
Η Καστάνιτσα, χτισμένη στη ράχη ενός απότομου λόφου του Πάρνωνα σε υψόμετρο 900 μ., με πετρόχτιστα σπίτια, δάση ελάτης και καστανιάς να την «πολιορκούν» και λουλουδιασμένες αυλές, είναι ένα από τα πιο όμορφα ορεινά χωριά του νομού Αρκαδίας.
14. Καλαρρύτες
Οι Καλαρρύτες, στα Τζουμέρκα, αναπτύσσονται με αργά και σταθερά βήματα. Και καλόγουστους ξενώνες θα βρείτε, και μικρά οικογενειακά εστιατόρια και θα νιώσετε πως βρίσκεσαι στο σπίτι σας! Δείτε τη Μονή Κηπίνας, χτισμένη το 13ο αιώνα ανάμεσα σε κατακόρυφους βράχους, που ορθώνονται πάνω από τον Καλαρρύτικο Ποταμό!
15. Νυμφαίο
Με ένα παρθένο δάσος οξιάς να οριοθετεί τον οικισμό, με χιόνι να καλύπτει Νυμφαίο το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και με πετρόχτιστα αρχοντικά να αποτελούν τη φυσική συνέχεια του περιβάλλοντος, η βλάχικη ονομασία του (Νιβεάστα) δικαιολογείται απόλυτα. Αυτό το ομορφοχώρι της Φλώρινας, σε υψόμετρο 1.346 μ. στο όρος Βίτσι είναι ο δεύτερος καλύτερος παραδοσιακός οικισμός της Ευρώπης. Περπατούμε γύρω από την κεντρική πλατεία και γυρίζουμε πίσω στο χρόνο αντικρίζοντας το λαογραφικό μουσείο «Σπίτι των Χρυσικών».
16. Παλιό Ελατοχώρι
Μια πινακίδα πριν από το χωριό Ρητίνη οδήγεί αριστερά, στο Παλιό Ελατοχώρι Πιερίας. Διασχίζοντας το στενό καλντερίμι που περνάει μέσα από τον παλιό οικισμό, λιθόχτιστα σπίτια ορθώνονται σαν ακίνητοι φρουροί του. Μετά από μερικές εκατοντάδες μέτρα, ο δρόμος τερματίζει ακριβώς μπροστά στην «τρανή βρύση». Λίγο πιο πάνω υπάρχει ένα ξέφωτο όμοιο με εξώστη κινηματογράφου, από όπου το βλέμμα ταξιδεύει μέχρι την κορυφή του Ολύμπου, τον κάμπο και την πόλη της Κατερίνης.
17. Βλαστή
Τα πάντα, υπό την επιβλητική σκιά του όρους Άσκιο ή Σινιάτσικο, είναι χιονισμένα το χειμώνα. Και πώς να μην είναι, αφού η Βλάστη στο νομό Κοζάνης είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.240 μέτρων; Το πανέμορφο τσελιγκοχώρι, 22 χλμ. μακριά από τη γη των αρχοντικών, έχει ανακαινιστεί πλήρως! Κάθε σπίτι, ξενώνας και δημόσιο κτήριο στη Βλάστη αναπαλαιώθηκε, βάφτηκε στο χρώμα της ώχρας και το γαλάζιο του ουρανού και μεταμορφώθηκε!.. Στη μνήμη μας αποτυπώνονται εικόνες από το εντυπωσιακό πετρόχτιστο κτήριο του Κ.Ε.Π., τις προτομές επιφανών ανδρών και το Παρθεναγωγείο.
18. Σαμαρίνα
Το πιο ψηλό χωριό της χώρας, η Σαμαρίνα, βρίσκεται σε υψόμετρο 1.450 μ. και είναι το τελευταίο χωριό του νομού Γρεβενών, στα δυτικά. Γύρω από την κεντρική πλατεία στη Σαμαρίνα απλώνονται ψησταριές και ταβέρνες, που ενίοτε εκτελούν και χρέη καφετέριας, καθώς οι περισσότερες επιχειρήσεις ανοίγουν Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή. Κατευθυνόμαστε προς το δημοτικό σχολείο κι επισκεπτόμαστε την εκκλησία της Μεγάλης Παναγιάς. Κοιτάζοντας ψηλά στη στέγη απορούμε με το πεύκο που έχει φυτρώσει μέσα από το ιερό.
19. Πλάτανος
Πενήντα τρία χιλιόμετρα ασφάλτου χωρίζουν τη Ναύπακτο από τον Πλάτανο! Σε υψόμετρο 880 μ. λοιπόν, βρίσκεται ο Πλάτανος, το για πολλούς πιο όμορφο και αρχοντικό κεφαλοχώρι της Ναυπακτίας. Χτισμένο στην πλαγιά του βουνού Αλωνάκι, κάτω από ένα υπέροχο δάσος με μεγάλη ποικιλία σε χλωρίδα, χαρακτηρίζεται με καμάρι από τους ντόπιους «ελληνική Ελβετία». Περπατούμε, θαυμάζοντας την αρχιτεκτονική των πέτρινων σπιτιών και τους όμορφους λιθόστρωτους δρόμους. Στο κέντρο του χωριού, κοντοστεκόμαστε μπροστά στο ναό του Αγίου Νικολάου, ο οποίος χτίστηκε με χρήματα που συγκεντρώθηκαν από έρανο το 1866, με τα δύο υπέροχα κωδωνοστάσια.
20. Σιάτιστα
Η πατρίδα ξακουστών γουναράδων στην Κοζάνη, είναι χωρισμένη σε δύο τμήματα: τη Γεράνεια και τη Χώρα. Περιδιαβαίνοντας τα πλακόστρωτα σοκάκια της πρώτης, νιώθουμε πως αρχίζει ένας διάλογος με την ιστορία εδώ στη Σιάτιστα. Στο κέντρο της, ανάμεσα σε κλειδαμπαρωμένες πόρτες με σιδερόκαρφα, το Αρχοντικό Πούλκως προκαλεί δέος.
21. Δημητσάνα
Με πληθώρα ξενοδοχείων να «υπηρετούν» τις ανάγκες των επισκεπτών και ταβέρνες στα ηνία του… φαγητού, η Δημητσάνα της Ορεινής Αρκαδίας έχει μπει δυναμικά στο παιχνίδι του τουρισμού. Στην είσοδό του υπάρχουν cafe με μπαλκόνια που μοιάζουν σαν να αιωρούνται στο κενό.
22. Περτούλι
Αμφιθεατρικά χτισμένο στη δυτική πλαγιά του όρους Φούρκα, σε υψόμετρο 1.090 μ., το Περτούλι είναι ένα από τα πιο παλιά χωριά της Θεσσαλίας. Το χιονοδρομικό κέντρο Περτουλίου, σε απόσταση 3 χλμ., μας επιτρέπει να χαράξουμε πορεία με τα χιονοπέδιλά μας ή να πιούμε τον καφέ μας στο chalet.
23. Αρίστη
Από τα πιο γνωστά χωριά της «κοινοπολιτείας» του Ζαγορίου, είναι πράγµατι µια… άριστη επιλογή! Η ήπια τουριστική ανάπτυξη έχει συµβάλει στο να διατηρηθεί ο γραφικός της χαρακτήρας. Ξεχωρίζει η κεντρική πλατεία µε τον πλάτανο, αλλά και ο ναός της Κοίµησης της Θεοτόκου µε το επιβλητικό καµπαναριό. Πέτρινα αρχοντικά που στεγάζουν θαυµάσιους ξενώνες, ελάχιστα ταβερνάκια και καφενεδάκια σχηµατίζουν ένα ζηλευτό «µπουκέτο», που αναδίδει αίσθημα θαλπωρής, ενώ στο βάθος δεσπόζει ο ορεινός όγκος της Αστράκας. Στα συν και η γειτνίαση µε τον Εθνικό Δρυµό Βίκου-Αώου.
24. Βυτίνα Αρκαδίας
Το «πετράδι» του Μαίναλου συνδυάζει θαυµάσιο φυσικό περίγυρο και αρχοντιά. Το έλατο κυριαρχεί, αλλά και οι υποδοµές του χωριού λειτουργούν ως πόλος έλξης. Διαθέτει φροντισµένους παραδοσιακούς ξενώνες, ταβέρνες µε γευστικότατα ψητά, ενώ αξίζει να ψωνίσετε τοπικά προϊόντα. Σήµα κατατεθέν ο περίφηµος δεντροσκέπαστος «δρόµος της αγάπης», µια από τις πιο ροµαντικές βόλτες.
25. Ζαρούχλα
Κρυµµένο «µυστικό» της ορεινής Αχαΐας, είναι στην πραγµατικότητα από τα ωραιότερα χωριά της Πελοποννήσου, µέσα σε ιδιαίτερου κάλλους φυσικό τοπίο, που θυµίζει… Άλπεις, ειδικά όταν είναι χιονισµένο! Σήµα κατατεθέν του µέρους είναι η περίφηµη λίµνη Τσιβλού αλλά και τα πυργόσπιτα που δεσπόζουν στον οικισµό, κάποια από αυτά µε µεγάλη ιστορία. Το κάποτε σηµαίνον κεφαλοχώρι γνωρίζει τώρα µια νέα περίοδο ακµής, µε επίκεντρο την ήπια τουριστική ανάπτυξη και µια θαυµάσια υποδοµή από προσεγµένους ξενώνες, ταβερνούλες και cafe-bars.
26. Άγιος Αθανάσιος
Αυτή η κάποτε ξεχασµένη γωνιά στις πλαγιές του Καϊµακτσαλάν (3ο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας), ΒΔ της Έδεσσας, είναι σήµερα η… Αράχωβα της Βόρειας Ελλάδας, χάρη στο χιονοδροµικό κέντρο της περιοχής, που έφερε ραγδαία ανάπτυξη του χειµερινού τουρισµού. Ο επισκέπτης θα βρει πλέον τα πάντα, από υπέροχους πέτρινους ξενώνες µέχρι εστιατόρια µε γευστική κουζίνα και cafe bars ιδανικά για apres ski καταστάσεις, ενώ µεγάλο ατού είναι και η εγγύτητα στη θαυµάσια Βεγορίτιδα λίµνη, αλλά και στην Έδεσσα µε τους καταρράκτες της!
27. Πάπιγκο
Η πλούσια φύση στο Πάπιγκο είναι αυτό που συγκλονίζει και τους περισσότερους επισκέπτες του, με τα χρώματά του να αλλάζουν κάθε εποχή. Το σίγουρο είναι ότι το φθινόπωρο θα το αισθανθείτε εντελώς διαφορετικά στο γραφικό αυτό χωριό, που είναι χτισμένο στις πλαγιές της Τύμφης σε υψόμετρο 960 μέτρων. Αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα Ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής και προσφέρει εικόνες που θα γεμίσουν το μυαλό και τη φωτογραφική σας μηχανή, χωρίς να το καταλάβετε. Επισκεφθείτε τις κολυμπήθρες (μεγάλες κοιλότητες στη βραχώδη κοίτη του ρέματος του Ρογκόβου που γεμίζουν νερό), θαυμάστε την κορυφή της Τύμφης, περπατήστε στο φαράγγι του Βίκου και ζήστε από κοντά την ποικιλόμορφη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής.
28. Καστράκι
Στο πρόποδες των Μετεώρων, του ελληνικού… Γκραν Κάνυον, βρίσκεται ένα χωριό που «φωλιάζει» σε πελώριους βράχους και αναδεικνύει τις πλούσιες ομορφιές του σε ένα μοναδικό θέαμα. Στο Καστράκι, που πήρε το όνομά του από το βυζαντινό κάστρο που υπήρχε στην περιοχή, του οποίου τα ερείπια σώζονται ακόμη, θα ζήσετε τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, τον οποίο ακολουθούν πιστά οι κάτοικοί του, θα γεμίσετε την ημέρα σας με περιπάτους και φυσικά θα εξερευνήσετε τα Μετέωρα και θα μείνετε στους υπέροχους ξενώνες της περιοχής.
29. Παλαιός Παντελεήμονας
Μια μικρή όαση γραφικής παραδοσιακής ομορφιάς περιμένει τον επισκέπτη που δεν θα προσπεράσει τον παραλιακό δρόμο κάτω από τον Όλυμπο , αλλά θα στρίψει προς τα πάνω, στα 700 μέτρα του βουνού των θεών, εκεί όπου φωλιάζει ο Παλαιός Παντελεήμονας. Η αναπαλαιωμένη γοητεία του οικισμού που μετρά επτά αιώνες παρουσίας στην κάτω πλαγιά του Ολύμπου βιώνεται χωρίς αυτοκίνητο. Αφήστε το έξω από τον οικισμό, και μπείτε ελεύθερα στην χρονομηχανή του.
30. Λιδωρίκι
Καθισμένοι στο καφενείο της πλατείας, με τον χιονισμένο γεροπλάτανο να δεσπόζει στο κέντρο της, δεν μπορούμε παρά να πάρουμε εντατικά μαθήματα ιστορίας για αυτή την ανεπίσημη πρωτεύουσα των κορυφογραμμών από τους γέρους με τα ροζιασμένα χέρια: για τα καπεταναίους και τους κλεφταρματωλούς που βρήκαν καταφύγιο εδώ στα χρόνια της τουρκοκρατίας, για την πρόχειρη φυλακή στη θέση Βαρούσι, όπου έκλεισαν τον Αθανάσιο Διάκο, για την πυρπόληση του χωριού από τους ναζιστές στις 29 Αυγούστου 1944, για τα χιλιάδες γιδοπρόβατα που βόσκουν στα λιβάδια της Γκιώνας και παράγουν την περίφημη φέτα Λιδωρικίου, γνωστή στα πέρατα του κόσμου. Το ιστορικό κεφαλοχώρι της κοιλάδας βρίσκεται στους πρόποδες της δυτικής πλευράς της οροσειράς της Γκιώνας σε υψόμετρο 560 μέτρων και αγναντεύει τη λίμνη του Μόρνου, τα Βαρδούσια και τις κορυφές της Γκιώνας. Μερικά χιλιόμετρα από το Λιδωρίκι, στο Μόρνο ποταμό, βρίσκεται το φράγμα που έχει δημιουργηθεί για την ύδρευση της Αθήνας και ακριβώς κάτω από το χωριό διέρχεται η μεγαλύτερη σήραγγα της Ελλάδας (μήκους 16,5 χλμ.), που διατρυπά τον όγκο της Γκιώνας και βγαίνει πάνω από το φρούριο της Άμφισσας.
31. Βοβούσα
Χτισμένη στην κοιλάδα του Αώου, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων, η Βοβούσα είναι ένα μικρό αλλά ιστορικό χωριό του Ανατολικού Ζαγορίου στον Νομό Ιωαννίνων. Αριθμεί 70 κατοίκους, κατά κύριο λόγο βλάχικης καταγωγής. Η Βοβούσα ή Μπαϊάσσα -στα Βλάχικα- βρίσκεται στο κέντρο του Εθνικού Δρυμού της Βόρειας Πίνδου σε προστατευόμενη περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, όπου κυριαρχεί το ορεινό τοπίο και το υδάτινο στοιχείο με τη μορφή του ποταμού Αώου.
32. Τσαγκαράδα
Η ορεινή Τσαγκαράδα είναι ένα από τα παλαιότερα χωριά του Πηλίου και, ίσως, το πιο γνωστό τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Αν την κοιτάξει κανείς από μακριά μοιάζει να «πνίγεται» μέσα στην πλούσια βλάστηση και τα απέραντα δάση. Στα ανατολικά μπορείτε να θαυμάσετε τη πανοραμική θέα του Αιγαίου πελάγους, με την απαράμιλλη ομορφιά του ενώ στα δυτικά της τις κατάφυτες πλαγιές του Πηλίου. Συνδυάζει άριστα τον παραδοσιακό πηλιορείτικο χαρακτήρα με την τουριστική ανάπτυξη, καθώς υπάρχουν πολλά καταλύματα, ξενώνες, εστιατόρια, καφέ και τουριστικά μαγαζιά προς εξυπηρέτηση των επισκεπτών.