Ωραίο πράγμα η μπέσα άνθρωπε. Σου δίνει λόγο να περπατάς με το κεφάλι ψηλά. Να συνεχίζεις εκεί που όλοι σιωπούν και κοιτάνε άλλοι τον ουρανό μη και βρέξει κι άλλοι τη γη μπας και ανοίξει και μπουν μέσα και γλυτώσουν. Δεν έχει φύλο η μπέσα. Μην γελιέσαι. Άσε τους άντρες τους ξηγημένους και τις γυναίκες που έγιναν μάγκες, κι όλα αυτά τα τσιτάτα.
Ο άνθρωπος που έχει μπέσα, που η ψυχή του έχει τσίπα, δεν είναι ούτε βαρύ αρσενικό από εκείνα που μοστράρονται κατά δεκάδες, ούτε γυναίκα σπάνια και ακριβοθώρητη. Μην πας να βάλεις φύλο στην μπέσα. Δεν έχει φύλο, έχει ηθική και ντομπροσύνη. Μπέσα έχει ο άνθρωπος ο ταπεινός. Εκείνος ο σπάνιος που τα καλά που κάνει δεν τα διατυμπανίζει. Εκείνος που μπορεί να να προδώθηκε, μπορεί να έζησε την αχαριστία και την ξιπασιά στο πετσί του, όμως επέλεξε να μην κάνει κακό. Χάρισε ένα βλέμμα και μια ευχή και τράβηξε παρακάτω.
Ο άνθρωπος με μπέσα, έχει μια έμφυτη ευγένεια στην ψυχή του. Ξέρει την δύναμή του. Ξέρει πόσο κακό μπορεί να κάνει. Ξέρει πώς να βλάψει. Επιλέγει όμως να μην το κάνει. Επιλέγει να κοιτάει στα μάτια όλα όσα θα μπορούσε να κάνει, και στο τέλος να κάνει εκείνα που δεν θα του στερήσουν τον ύπνο του και τη γαλήνη της ψυχής του.
Μην γελιέσαι, δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσεις έναν άνθρωπο με μπέσα. Δεν είναι εύκολο να σταθείς απέναντί του. Κι αυτό γιατί δεν έχει να απολογηθεί για πράξεις. Για ότι έχει κάνει, είναι περήφανος. Ακόμα και για τα λάθη του, ντόμπρα και περήφανα παίρνει την ευθύνη και τα χρεώνεται.
Μην μπερδεύεις τη μπέσα με τη μαγκιά. Μην μπερδεύεις την μπέσα με τίποτα από όλα εκείνα που είναι εύκολα και συνηθισμένα. Η μπέσα, είναι στάση ζωής με υψηλό αντίτιμο διοδίων. Όμως, στο τέλος του δρόμου, έχεις την πιο ωραία θέα.
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
