Το ιαπωνικό Τασιροτζίμα είναι ο επίγειος παράδεισος κάθε γατόφιλου. Πάνω στο νησί, τα μικρά τετράποδα αιλουροειδή θεωρούνται ιερά, ο πληθυσμός τους ξεπερνά τους ανθρώπους κατοίκους, ενώ οι σκύλοι απαγορεύονται αυστηρά
Δικαίως η τοποθεσία είναι γνωστή ως “Νησί των Γάτων”.
Η κοινή πορεία των νησιωτών και των τετράποδων ζώων ξεκίνησε περί τον 17ο αιώνα. Την εποχή εκείνη, κύρια δραστηριότητα των κατοίκων ήταν η παραγωγή μεταξωτών υφασμάτων. Προκειμένου να αντιμετωπίσουν την απειλή των ποντικών που σκότωναν τους μεταξοσκώληκες, άρχισαν να εκτρέφουν μαζικά γάτες.
Όταν το πρόβλημα των ποντικιών εντάθηκε, οι άνθρωποι άφησαν τις γάτες τους ελεύθερες να τα κυνηγήσουν.
Από τότε, ο αδέσποτος πληθυσμός στο νησί ολοένα και αυξάνεται. Αυτό οφείλεται και στις πολύ καλές συνθήκες στις οποίες μεγαλώνουν. Στην ιαπωνική κουλτούρα γενικά, κυριαρχεί η λαϊκή αντίληψη ότι οι γάτες είναι τυχερά ζώα. Η καλομεταχείρισή τους φέρνει ευτυχία και πλούτο στους ανθρώπους.
Για τους κατοίκους του Τασιροτζίμα, τα μικρά αιλουροειδή σημαίνουν κάτι παραπάνω. Το γεγονός ότι κάποτε έσωσαν την οικονομία του τόπου τους δεν λησμονήθηκε ποτέ, με αποτέλεσμα ανά τα χρόνια να έχουν “προαχθεί” σε ιερά πλάσματα.
Δεν είναι τυχαίο που στο νησί υπάρχουν δεκάδες βωμοί και μνημεία αφιερωμένα σε κάποια γάτα. Ούτε φυσικά το γεγονός ότι απαγορεύεται αυστηρά η είσοδος σε σκύλους.
Το Νησί των Γάτων
Σήμερα, κάνοντας μία ανασκόπηση, θα έλεγε κανείς ότι οι γάτες δεν έφεραν καλοτυχία στους κατοίκους. Οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το νησί και να μετοικήσουν στις πόλεις προκειμένου να βγάλουν τα προς το ζην.
Στην απογραφή του 2015, οι μόνιμοι κάτοικοι που είχαν απομείνει δεν ξεπερνούσαν τους 80. Οι γάτες, πάλι, ήταν σχεδόν οι τριπλάσιες.
Παρόλα αυτά, την τελευταία δεκαετία, έχει ανοιχτεί μία νέα επιχειρηματική προοπτική για όσους παρέμειναν στο Τασιροτζίμα. Διεθνή μέσα όπως το BBC, τηλεοπτικές εκπομπές, αλλά και ανεξάρτητοι κινηματογραφικοί παραγωγοί, έχουν κάνει εκτενή αφιερώματα στο ιδιόμορφο ιαπωνικό νησάκι, με αποτέλεσμα να κινήσουν την προσοχή πολλών εναλλακτικών τουριστών και ταξιδιωτών.
Έτσι, παρότι ο μόνιμος πληθυσμός δεν έχει αυξηθεί και παραμένει μερικές δεκάδες, οι άνθρωποι που το επισκέπτονται κάθε χρόνο ανέρχονται σε χιλιάδες. Και κατά κανόνα, το “Νησί των Γάτων” δεν τους απογοητεύει.
